Η κυβέρνηση της ΝΔ παρότι απονομιμοποιημένη συνεχίζει επιθετικά ενάντια στην εργαζόμενη πλειοψηφία. Εντείνεται η πολιτική της φτώχειας, του 13ωρου, των δημοσιονομικών πλεονασμάτων που απαιτεί η ΕΕ, της πολεμικής οικονομίας, της εμπορευματοποίησης κάθε κοινωνικού αγαθού & του φυσικού περιβάλλοντος, των ιδιωτικοποιήσεων, της καταστολής, της συγκάλυψης και των σκανδάλων που στερούν τις κοινωνικές δαπάνες από τα κοινά αγαθά, την υγεία & την παιδεία. Όλα αποσκοπούν στην ένταση της εκμετάλλευσης για τη διατήρηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου με τελικό αναλώσιμο υλικό τις ανθρώπινες ζωές.
Η καθημερινότητά μας χειροτερεύει με την εντατικοποίηση, τις απειλές, την τρομοκρατία και την αξιολόγηση, την οικονομική εξαθλίωση. Την ίδια στιγμή το πειθαρχικό των απολύσεων είναι έξω από την πόρτα μας, τα σχολεία βράζουν από ελλείψεις εκπαιδευτικών, διάλυση υποδομών, αναθέσεις ωρών και υπερωρίες, συγχωνεύσεις τμημάτων, ματ και χημικά σε παιδιά, γονείς & εκπαιδευτικούς όταν διεκδικούν την άρση τους. Τα παιδιά χωρίς δασκάλους, τα ολοήμερα κλειστά, οι γονείς σε απόγνωση, το σχολικό πρόγραμμα κατακερματισμένο σε (αν)ενεργούς πολίτες, προγράμματα του «φαίνεσθαι» και δράσεις βιτρίνας. H επαγγελματική μας εξουθένωση έχει χτυπήσει κόκκινο ήδη από Οκτώβρη μήνα…
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ τόσο στην ολομέλεια προέδρων της Θεσσαλονίκης όσο και στο τελευταίο ΔΣ αρνήθηκε πρόταση πραγματικού αγώνα ανατροπής της πολιτικής που συνθλίβει τις ζωές μας μέσα και έξω από το σχολείο.
ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΔΙΚΤΥΟ με τις αποφάσεις τους και ιδιαίτερα με τις μη αποφάσεις τους λειτουργούν διαλυτικά και αντικειμενικά διευκολύνουν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς αφού δεν υλοποιούν μέσω της αναβολής τον σχεδιασμό της 94ης που οι ίδιοι ψήφισαν, αρνούνται 2 μήνες τώρα την έκδοση οδηγιών και βημάτων αποτροπής της αξιολόγησης, επιλέγουν «άσφαιρες δράσεις», συσκέψεις, επισκέψεις, συνεντεύξεις, περιοδείες και αντί να απαντήσουμε στα ερωτήματα που τέθηκαν στην ολομέλεια ΠΡΟΕΔΡΩΝ για οργάνωση απεργιακού ταμείου, αποφάσισαν να ροκανίσουν για άλλη μια φορά χρήμα, χρόνο και ενέργεια για διοργάνωση των 100 χρόνων του θεσμού του αιρετού!
Είναι οι ίδιοι που πάνω από ένα χρόνο, την ώρα που έπεφταν πειθαρχικά και καθαιρέσεις, καταψήφισαν και «έκοψαν» αποφάσεις & χρήματα για την παρουσία μελών ΔΣ ΔΟΕ σε κάθε κινητοποίηση όπως αυτές στο πλευρό της διωκόμενης για το περιεχόμενο του έργου της, Έφης Λάζου.
Αρνήθηκαν στήριξη στον Κώστα Τουλγαρίδη πρώην μέλους ΔΣ ΔΟΕ & ΕΕ ΑΔΕΔΥ, γραμματέα του ΣΕΠΕ «Κ. Σωτηρίου» και καταγγελία στην κατασκευασμένη πολιτικοσυνδικαλιστική του δίωξη ακόμα και μετά τη συλλογή 47 υπογραφών προέδρων της Ολομέλειας.
Δεν τοποθετούνται για την Μπιχαρικοπούλου Εύη παράνομα καθαιρεμένη και με παραπομπή σε πειθαρχικό αναπληρώτρια προϊσταμένη Β ΄ΚΕΔΑΣΥ Αθήνας.
Αρνούνται έκδοση ανακοίνωσης απέναντι σε στελέχη εκπαίδευσης κάθε φορά που αυτά υλοποιούν την πολιτική τρομοκρατίας και διώξεων ή αυθαιρετούν.
Δεν τοποθετήθηκαν, στην Ολομέλεια Πρόεδρων, για όλα τα επίδικα, δεν πρότειναν τίποτα παρά τη μαζική, ηχηρή και αγωνιστική παρουσία δεκάδων νεοδιόριστων απεργών, που απαίτησαν τα εργαλεία συνέχισης του αγώνα, την ανάγκη νομικής ενημέρωσης- συζήτησης για το νέο πειθαρχικό.
Στο τελευταίο ΔΣ 4/10/25:
ΔΑΚΕ- ΔΗΣΥ- ΔΙΚΤΥΟ δεν απαντούν -αγνοούν επιδεικτικά τα «ερωτήματα για τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στην ατομική αξιολόγηση» των εκατοντάδων συναδελφισσών/ων.
ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ «δε βλέπουν» κλαδική απεργία.
Το ΔΙΚΤΥΟ στην Ολομέλεια Προέδρων μας είπε ότι ο κόσμος ζητάει εναλλακτικές μορφές για την αποτροπή της ατομικής αξιολόγησης τύπου « Ενιαία κείμενα» και έθεσε ως προϋπόθεση και στο ΔΣ ΔΟΕ για την κήρυξη έστω και μιας 24ωρης κλαδικής απεργίας την ομοφωνία των παρατάξεων και τη συμπόρευση με την ΟΛΜΕ.
Η ΑΣΕ εγκλωβισμένη στη θεσμικότητα της προεδρίας συνέχισε να καλύπτει την απραξία του ΔΣ λέγοντας γενικόλογα ότι «παίρνονται πρωτοβουλίες από ΔΟΕ» ή πως η ΔΟΕ έχει παρουσία. Παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις με την πλειοψηφία του ΔΣ ( ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΔΙΚΤΥΟ) υιοθέτησε μια παραταξιακή τακτική ισορροπιών υποτάσσοντας τα πάντα σε μια εκλογικίστικη αντίληψη ενώ επιλέγει να παρουσιάσει την κριτική των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΠΕ απέναντι στην απραξία, στις ελλείψεις και την αναβολή, ως γκρίνια και διασπορά απογοήτευσης!!!. Δείγμα αυτής της στάσης είναι η έκδοση παραταξιακής ανακοίνωσης με απαντήσεις σε κείμενο με ερωτήματα των πάνω από 500 συναδελφισσών/ων που το υπογράφουν, ενώ δεν έθεσε το ζήτημα στο ΔΣ προκειμένου να τοποθετηθούν και οι υπόλοιπες δυνάμεις.
Ως ΠΑΡΕΜΒAΣΕΙΣ υιοθετήσαμε το κείμενο με τα 9 ερωτήματα που κατέθεσαν οι συναδέλφισσες/οι στην ολομέλεια προέδρων και το καταθέσαμε και στο ΔΣ χωρίς να πάρουμε απάντηση. Έχουμε τοποθετηθεί με σαφήνεια σε όλα τα θέματα που τέθηκαν ως ερωτήματα και σε όσα κομβικά ζητήματα έχουν ανακύψει. Συμβάλλαμε ουσιαστικά ώστε να οργανωθούν διαδικτυακές ενημερωτικές με τους νομικούς, πρωτοστατήσαμε στην έκδοση βημάτων για τα πειθαρχικά, ήδη με πρόταση μας πολλά σωματεία, έχουν προχωρήσει σε ενστάσεις κλπ., στηρίζουμε έμπρακτα τις/τους διωκομένους/ες ανά την Ελλάδα, πρωτοστατήσαμε στα σωματεία για κινητοποιήσεις και επώνυμες καταγγελίες αξιολογητών, διαγραφές διευθυντών και άλλων στελεχών εκπαίδευσης, αντιπαρατεθήκαμε έμπρακτα με τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία με άμεσες παρεμβάσεις, δράσεις και νομικές ενέργειες. «Σπάσαμε» την υποχωρητικότητα και την υπονόμευση της αντίστασης που επιδιώκει η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ να επιβάλλει με τις «μη αποφάσεις» της. Διατυπώσαμε προς τον κλάδο από τον Ιούνιο στο συνέδριο, δυστυχώς μόνο οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ μαζί με την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης με πρόταση απεργίας το Σεπτέμβρη, διαδηλώσεις, καταλήψεις, κινητοποιήσεις. Επιλέξαμε να μην εγκλωβιστούμε στη λογική της αδράνειας που πλειοψηφεί στο ΔΣ της ΔΟΕ συμβάλλοντας σε συντονισμό ΣΕΠΕ ΕΛΜΕ, επιλέγοντας την απεύθυνση στη βάση του κλάδου προτείνοντας και οργανώνοντας συντονισμό α/θμιων σωματείων ΣΕΠΕ& ΕΛΜΕ για να διαμορφώσουν πρόταση αγώνα και αντίστασης γιατί δεν χρειαζόμαστε απλώς καταγγελίες εκλογικής στόχευσης αλλά ενίσχυση της αγωνιστικής αυτοπεποίθησης της μαχόμενης εκπαίδευσης που δρα και έχει αποτελέσματα στην πράξη.
Σε συνέχεια όλων των ανακοινώσεών, εισηγήσεων, δημόσιων τοποθετήσεων μας στην Ολομέλεια & στο ΔΣ ΔΟΕ στις 4/11/25 θέσαμε το σύνολο της πρότασής μας για αγώνα διαρκείας με πολύμορφες δράσεις και επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις. Σημείο εκκίνησης, 48ωρη απεργία στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοεμβρίου και αμέσως μετά Γ. Συνελεύσεις και ολομέλεια προέδρων για κλιμάκωση του αγώνα με όλες τις δράσεις προετοιμασίας και ανάδειξης των προβλημάτων όπως περιγράφονται στο σχέδιο που έχουμε καταθέσει. Επισημάναμε πως ο αγώνας αυτός έχει πολιτικά χαρακτηριστικά αφού θέτει ως στόχο την ανατροπή του συνόλου της εκπαιδευτικής πολιτικής και αμφισβητεί την νομιμοποίηση της ίδιας της κυβέρνησης. Θέσαμε το ζήτημα της προπληρωμένης κάρτας ανεργίας ως ένα ζήτημα που μπορούμε και πρέπει να αναδείξουμε γιατί αφορά τους αναπληρωτές δηλαδή τους νέους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα πρέπει να δουν τα συνδικάτα δίπλα τους αλλά και συνδέει τον αγώνα των εργαζομένων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Θέσαμε ως πρώτη προτεραιότητα, στις δράσεις και συσκέψεις που προτάθηκαν για να ενταχθούν στο πλαίσιο προετοιμασίας ΑΠΕΡΓΙΑΣ την απάντηση στις διώξεις και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, την στήριξη των συναδελφισσών/ων με την παρουσία των μελών του ΔΣ της ΔΟΕ, την ανάγκη έκδοσης βημάτων αποτροπής της αξιολόγησης αλλά και ενημέρωσης για το νέο πειθαρχικό.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι!
Η εικόνα της Εκπαίδευσης σήμερα είναι εικόνα κατάρρευσης των δημόσιων σχολείων και εξουθένωσης και φτώχειας των εκπαιδευτικών. Είναι η ίδια εικόνα που και έξω από τα σχολεία κυριαρχεί. Η παρακμή και η απογοήτευση μαζί με την φτωχοποίηση αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της ακροδεξιάς και του κοινωνικού αυτοματισμού. Απέναντι στο αδιέξοδο της υποταγής και των κοινοβουλευτικών αυταπατών υπάρχει δρόμος: o δρόμος του αγώνα από την πραγματική αντιπολίτευση. Την κοινωνική αντιπολίτευση που ψάχνει έκφραση και οργάνωση για να βγει ο λαός στο προσκήνιο και να διεκδικήσει Ψωμί Παιδεία Ελευθερία και δικαιοσύνη!
Η απάντηση σε αυτά πρέπει να είναι συνολική και πολιτική και πρέπει να δοθεί με μαζική απεργία και άλλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις στο δρόμο, στις διευθύνσεις, στις γειτονιές, στα σχολεία. Οι Σύλλογοί μας και η ΔΟΕ πρέπει να δώσουν το μήνυμα πως για να σωθεί η δημόσια εκπαίδευση πρέπει ανατραπεί η κυβέρνηση και η πολιτική της και σε αυτή την κατεύθυνση δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Έχουμε αποφασίσει ότι δε θα είμαστε απλώς δύναμη καταγγελίας για να αυγατίζουμε στις εκλογές αλλά μαχητικό τμήμα του εκπαιδευτικού κινήματος που βάζει στη δράση ότι λέει. Μέχρι τη Νίκη!
