ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
www.paremvasis.gr, paremvasisdoe@gmail.com, 2103242144 , 2103228891
20/7/25
ΟΧΙ ! οι εκπαιδευτικοί δε θα σιωπήσουμε!
Για τη δασκάλα που τολμά μέσα από την τέχνη να μιλήσει για τα παιδιά που τους κλέβουν τη γη & τον ουρανό, να μιλήσει για την Παλαιστίνη!
Την Τετάρτη 23/7 ώρα 10 π.μ. στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ζακύνθου
ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ στην ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στην ΈΦΗ ΛΑΖΟΥ
« Να σκέφτεσαι τους άλλους! Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους, στον εαυτό σου γύρισε και πες: Αχ, και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι!»
Από το θεατρικό έργο «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης»
Αυτό « το κερί στο σκοτάδι» έγινε η Έφη Λάζου εκπαιδευτικός- θεατρολόγος, πρόεδρος του ΣΕΠΕ Ζακύνθου, με το θεατρικό της έργο «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης». Γιατί όταν η τέχνη σέβεται τον εαυτό της τότε μπορεί να μετατρέψει τον ζόφο και την απελπισία σε κάτι πιο φωτεινό, να δώσει τροφή στη σκέψη και την ελπίδα ότι μπορούμε να ονειρευτούμε κάτι καλύτερο!
Δένοντας την ιστορία της Άννας Φρανκ και των παιδιών της Παλαιστίνης σε παράλληλες αφηγήσεις, η Έφη μας δείχνει το φρικιαστικό πρόσωπο της γενοκτονίας των Εβραίων από τους Ναζί και των Παλαιστινίων από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Με παιδαγωγική ευαισθησία και με καλλιτεχνική ενσυναίσθηση, επιδιώκει μέσα από το έργο της να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά και το ευρύτερο κοινό γύρω από τον παραλογισμό του πολέμου και τα δικαιώματα των παιδιών σε όλες τις εποχές.
Για το περιεχόμενο αυτής της θεατρικής παράστασης που η ίδια έγραψε, σκηνοθέτησε και παρουσίασε εκτός σχολικού προγράμματος η Δ/νση ΠΕ Ζακύνθου την καλεί σε ΕΔΕ !!, χωρίς καμία παιδαγωγική ή νομική βάση με αποκλειστικό στόχο την τρομοκράτηση. Η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία. Από την πρώτη στιγμή η συγκεκριμένη παράσταση αλλά και η ίδια η εκπαιδευτικός δέχτηκε απαράδεκτες, στοχοποιημένες και συκοφαντικές επιθέσεις στα ΜΚΔ.
Η ενέργεια της ΔΙΠΕ Ζακύνθου ανοίγει ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο λογοκρισίας και ελέγχου της ελεύθερης σκέψης και δράσης των εκπαιδευτικών. Θυμίζει άλλες εποχές η προσπάθεια τρομοκράτησης και ελέγχου των απόψεων και της δραστηριότητας των εκπαιδευτικών εντός και εκτός υπηρεσίας. Είναι πλέον φανερό, ότι το σιωνιστικό κατεστημένο έχει απλώσει τόσο βαθιά τα πλοκάμια του στη χώρα μας ώστε όποιος ή όποια τολμήσει να πει έστω τη λέξη «Παλαιστίνη» διώκεται αυτομάτως για …αντισημιτισμό! Την ίδια στιγμή που στη Γάζα πραγματοποιείται, με τη συνενοχή και συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης, η μεγαλύτερη, μέχρι στιγμής, γενοκτονία του αιώνα μας, την ίδια στιγμή που παιδιά πεθαίνουν από την πείνα, που οι γονείς τους πυροβολούνται ενώ στέκονται στην ουρά για μια σακούλα αλεύρι.
Το γεγονός ότι η συναδέλφισσα στοχοποιείται και υπόκειται σε πειθαρχικό έλεγχο λόγω της καλλιτεχνικής αναφοράς στο δράμα των παιδιών της Παλαιστίνης, αποτελεί σαφή προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης, της παιδαγωγικής ελευθερίας και της ελευθερίας του λόγου. Μόνο έτσι μπορεί να επιβληθεί η σιωπή για τη συνεργασία και στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης σε ένα κράτος που, εκτός της παράνομης, από το 1967, κατοχής των Παλαιστινιακών εδαφών έχει δολοφονήσει πάνω από 70.000 Παλαιστινίους (μεταξύ των οποίων 20.000 παιδιά). Που χρησιμοποιεί την πείνα και τη δίψα ως όπλα εξόντωσης ενός ολόκληρου λαού, που βομβαρδίζει σχολεία, και νοσοκομεία, που σκοτώνει ανθρώπους ενώ αναζητούν τροφή και νερό. Κι όλα αυτά γιατί κάποιοι βλέπουν στη θέση της χώρα τους … «τουριστική ριβιέρα».
Η προσπάθεια να φιμωθεί κάθε φωνή αντίστασης στη γενοκτονία των Παλαιστινίων αρχίζει να παίρνει άλλες διαστάσεις. Η δίωξη για το χαρτοπανό της Ελευθερίας Παλαιστίδου, η απόσυρση του άρθρου του συγγραφέα και δημοσιογράφου Π. Παπακωνσταντίνου για την Ιντιφάντα και την Παλαιστίνη που «εξαφανίστηκε» από το βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας Γ’ Γυμνασίου, η ΕΔΕ για το θεατρικό της Έφης είναι απλά στιγμιότυπα που δείχνουν το άγχος της κυβέρνησης να σιωπήσουν οι φωνές και οι εκδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης. Ταυτόχρονα, πληθαίνουν οι σκηνές όπου Ισραηλινοί στη χώρα μας συμπεριφέρονται ως έποικοι, με τρομακτική αλαζονεία που τους δίνει η στήριξη των ισχυρών του κόσμου και της ελληνικής κυβέρνησης, απαιτώντας ακόμα και την εκδίωξη των παιδιών από τα κολυμβητήρια για να προπονούνται οι ομάδες τους, όπως στον Βόλο ή με την αστυνομία να κυνηγά και να συλλαμβάνει στον ηλεκτρικό ανθρώπους που συμμετείχαν σε πορεία για την Παλαιστίνη στο κέντρο της Αθήνας .
Δυστυχώς για τους καλύτερους φίλους του εγκληματία Νετανιάχου και των υπολοίπων καταζητούμενων για εγκλήματα πολέμου, ο λαός στην πλειοψηφία του δεν έχει χάσει ούτε την ανθρωπιά, ούτε την καρδιά , ούτε το μυαλό του. Και συνεχίζει να είναι με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά! Οι αντιδράσεις απέναντι στην γενοκτονία του 21ου αιώνα που διεξάγεται συντονισμένα από Ισραήλ-ΗΠΑ και ΕΕ μεγαλώνουν καθημερινά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, όσο συνεχίζονται τα εγκλήματα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Παράδειγμα, οι δύο μεγάλες κινητοποιήσεις στο λιμάνι του Πειραιά, όπου εκατοντάδες λιμενεργάτες, εργαζόμενοι/ες, νέοι/ες δεν επέτρεψαν την εκφόρτωση στρατιωτικού υλικού με προορισμό το Ισραήλ.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης, του ΥΠΑΙΘ & των διοικητικών του μηχανισμών είναι βαρύτατες. Τόσο για τη συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο και τη διευκόλυνση που παρέχει στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ όσο και για τη στοχοποίηση κάθε φωνής καταγγελίας της γενοκτονίας. Είναι τεράστιες οι ευθύνες του ΥΠΑΙΘΑ που έχει επιδοθεί σε κυνήγι ιδεών όλων των εκπαιδευτικών – είτε μιλούν για ειρήνη και πόλεμο, για φτώχεια και εκμετάλλευση, για τρένα και μπαζώματα, είτε ακόμα και για το ίδιο το σχολείο που θέλουμε κι έχουν ανάγκη τα παιδιά μας. Σοβαρή ευθύνη έχει ο πρόθυμος Δ/ντης Εκπαίδευσης Ζακύνθου, υλοποιητής των κυβερνητικών και άλλων επιταγών να παραπέμπει σε ΕΔΕ τη συνάδελφισσά μας. Σοβαρά ερωτηματικά εγείρει το γεγονός ότι απροκάλυπτα δηλώνεται προσωπική φιλία (με τον Δ/ντη) από καταγγέλλοντα της εκπαιδευτικού & μετά από λίγες μέρες, σε συμφωνία και με το ΥΠΑΙΘ είναι ο ίδιος που «παραγγέλνει» ΕΔΕ σε βάρος της.
Σύμφωνα με δήλωση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (2024):«Η κατάσταση στη Γάζα αποτελεί ανθρωπιστικό εφιάλτη, με επιθέσεις κατά αμάχων –συμπεριλαμβανομένων παιδιών– που συνιστούν πιθανόν εγκλήματα πολέμου. Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο επιτάσσει την προστασία των αμάχων και, ιδίως, των παιδιών. Οι παραβάσεις αυτές δεν μπορούν να αγνοηθούν.»
Όταν λοιπόν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, η UNICEF, η Διεθνής Αμνηστία αλλά και Ισραηλινοί πολίτες ή Εβραίοι της διασποράς καταγγέλλουν μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, η κλήση σε απολογία μιας εκπαιδευτικού, επειδή πραγματεύεται το θέμα αυτό μέσα από την Τέχνη είναι μια βαθιά αντιδημοκρατική έκφραση του σύγχρονου τρόπου εφαρμογής της κατασταλτικής πολιτικής τους. Οποιαδήποτε προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της ελευθερίας του λόγου, πλήττει όχι μόνο τον παιδαγωγικό ρόλο του εκπαιδευτικού, αλλά και τις ίδιες τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας που προστατεύονται από το Σύνταγμα της Ελλάδας.
- Καταγγέλλουμε την αναιτιολόγητη κλήση σε Ε.Δ.Ε της συναδέλφου.
- Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν έχει διαπράξει κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Αντίθετα η συνάδελφός μας τιμά με τη δράση της τον τίτλο του εκπαιδευτικού.
- Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε πολίτη να εκφράζεται ελεύθερα μέσω της Τέχνης και του Πολιτισμού.
- Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της ΕΔΕ και την πλήρη προστασία της συναδέλφου από κάθε μορφή στοχοποίησης.
Ευχαριστούμε την Έφη, τη συναδέλφισσα, τη θεατρολόγο, την πρόεδρο του συλλόγου ΠΕ Ζακύνθου Διονύσιος Σολωμός , την πολίτισσα της Ζακύνθου που ως καλλιτέχνιδα και ως εκπαιδευτικός δεν σιωπά αλλά φέρνει στο προσκήνιο την αλήθεια της εποχής κι ανάβει το φως της ελπίδας. στην τέχνη που υπηρετεί την αλήθεια των φτωχών, των κατατρεγμένων, των ξεριζωμένων, την τέχνη που δε χαϊδεύει αυτιά και δε γαργαλά το υπογάστριο των υπηκόων κάθε εξουσίας.
Δε θα παραχωρήσουμε ούτε σπιθαμή από την παιδαγωγική ελευθερία και τον επιστημονικό μας ρόλο. Η Έφη δεν είναι μόνη της. Είμαστε όλες και όλοι μια γροθιά! Και δε θα σταματήσουμε να λέμε στα παιδιά την αλήθεια! να τους λέμε το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι. Α, φτάνει πια!
Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
