._3879 … …. ..T.S.-..T.. 26 (1.,1.) G.. …
Κάθε τοποθέτηση στο ζήτημα της συγκρότησης του Δ.Σ. του ΙΠΕΜ ΔΟΕ και του προγραμματισμού της δράσης του οφείλει να σταθεί κριτικά στην προηγούμενη λειτουργία του, αφού η νέα του σύνθεση, όπως προέκυψε
από το Δ.Σ. της ΔΟΕ, επισημαίνει την οριακή ανοχή και αποδοχή του κλάδου στην προηγούμενη δράση του, σύμφωνα με τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα και το νέο συσχετισμό δυνάμεων.
Σε μια εποχή που χτυπιέται με κάθε τρόπο ο εκπαιδευτικός αλλά και το δημόσιο σχολείο συνολικά , σε μια εποχή που βασικό μέλημα του ερευνητικού ινστιτούτου της Ομοσπονδίας θα έπρεπε να είναι ο ιδεολογικός, πολιτικός, παιδαγωγικός εξοπλισμός των συναδέλφων απέναντι στα επίδικα ζητήματα της εποχής ( απολύσεις ,αξιολόγηση, ωράριο, αλλαγές στο σχολείο κλπ), η πλειοψηφία της ΔΟΕ επέλεξε το δρόμο της υποταγής και της ενσωμάτωσης στις πολιτικές Κυβέρνησης ΕΕ ΔΝΤ που οδηγούν το δημόσιο σχολείο στη διάλυση.
Το Φλεβάρη του 2012, η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ και του ΙΠΕΜ-ΔΟΕ αποφάσισαν την ένταξη του ΙΠΕΜ στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Δράσεις ευαισθητοποίησης της εκπαιδευτικής κοινότητας από τους Κοινωνικούς Εταίρους, με αξιοποίηση της εμπειρίας του εκπαιδευτικού στην τάξη, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς – Διακρατικές συνεργασίες κοινωνικών εταίρων στο χώρο της Εκπαίδευσης». Το συγκεκριμένο πρόγραμμα εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση».
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012
Οι Παρεμβάσεις καταψήφισαν τη συμμετοχή του ΙΠΕΜ στο πρόγραμμα κάνοντας κριτική στο αντιδραστικό αντιεκπαιδευτικό- αντεργατικό περιεχόμενό του.. Καταψήφισαν ακόμη την ένταξη του Ινστιτούτου μέσω και αυτού του προγράμματος στην πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ- ΝΔ και την μετατροπή του σε προωθητή και εφαρμοστή με επιστημονικό μανδύα των αντιλαϊκών πολιτικών στην εκπαίδευση, της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,της Τρόικα και του ΔΝΤ.
Είναι σαφές για μας ότι από θέση αρχής αρνούμαστε οποιαδήποτε συμμετοχή σε οποιαδήποτε διαδικασία έχει σχέση με το πρόγραμμα. Πέρα από τη συνολική μας αντίθεση για τα προγράμματα ΕΣΠΑ στη δημόσια εκπαίδευση – αυτά που προσλαμβάνουν εκπαιδευτικούς «μιας χρήσης» , χρηματοδοτούν δομές (πχ ΕΑΕΠ , ολοήμερο ειδική αγωγή με ημερομηνία λήξης και καταστροφής) και που επί της ουσίας έχουν αλλοιώσει το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του δημόσιου σχολείου – θεωρούμε απαράδεκτη τη συμμετοχή ενός εκπαιδευτικού συνδικάτου σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που σημαίνει ότι θα έχουν και αντίστοιχο προσανατολισμό. Βασική προϋπόθεση υλοποίησης αυτών των προγραμμάτων είναι η συμφωνία με τις ευρωπαϊκές πολιτικές στην εκπαίδευση. Όσο κι αν κόπτονται η ΠΑΣΚ και η ΔΑΚΕ για τη δυνατότητα «παρέμβασης» στο «φυσικό αντικείμενο», μια τέτοια «παρέμβαση» θα γίνεται «αποδεκτή» μόνο μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια.
Η ένταξη του ΙΠΕΜ-ΔΟΕ στο πρόγραμμα αυτό ήταν φυσική απόρροια της μέχρι τώρα πορείας τους. Δεν είχε κάνει ποτέ σοβαρό ερευνητικό έργο, και όποτε προσπάθησε να κάνει – έρευνα για τα νέα βιβλία, για τα 800 σχολεία αναμορφωμένου προγράμματος κλπ.- ήταν πάντα στην προσπάθεια «αναβάπτισης» των κυβερνητικών επιλογών για την εκπαίδευση. Τώρα πια έχει σταματήσει έτσι κι αλλιώς οποιαδήποτε προσπάθεια έρευνας – ούτε καν στο στυλ που το κάνει το ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ – αφού όλες οι «εργατοώρες» της πλειοψηφίας του Δ.Σ. του ΙΠΕΜ καταναλώνονται στην υλοποίηση του προγράμματος.
Δεν έχουμε βέβαια την αυταπάτη ότι ευρωπαϊκά προγράμματα που έχουν ως σκοπό τους την τόνωση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την οικοδόμηση κοινωνικών συμμαχιών γύρω από τη υπερσυντηρητική πολιτική στην εκπαίδευση μπορούν να οργανωθούν και να λειτουργήσουν με ανοικτές και δημοκρατικές διαδικασίες ή να ενσωματώσουν πραγματικά αιτήματα της κοινωνίας στην προβληματική τους. Όπως , όμως , καταγγέλλουμε το περιεχόμενο και τους στόχους τους έτσι καταγγέλλουμε και τις διαδικασίες συγκρότησής τους.
Απαιτούμε από το ΙΠΕΜ – ΔΟΕ να σταματήσει την υλοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος και να αναπροσανατολίσει τη δράση του με βάση τις σημερινές ανάγκες της εκπαίδευσης και των λαϊκών στρωμάτων , για την ανατροπή της μνημονιακής βαρβαρότητας και της αντιδραστικής πολιτικής, Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυβέρνησης ΔΝΤ.
Το ΙΠΕΜ ΔΟΕ αγνοεί επιδεικτικά τις προσπάθειες συλλογικής διδακτικής παρέμβασης. Ακόμα κι αν δεν αντιλαμβάνεται τη διδασκαλία ως πεδίο εκδήλωσης κοινωνικών συγκρούσεων και ιδεολογικής διαπάλης, θα μπορούσε να συμβάλλει στην αντιμετώπιση της καθημερινής αγωνίας της διδακτικής πράξης, οργανώνοντας τις ατομικές παρεμβάσεις των συναδέλφων και διαχέοντας τη γνώση που προκύπτει από αυτές στο σύνολο του κλάδου. Η αδιαφορία του για μια τέτοια δουλειά υποδηλώνει και την αδιαφορία του για τη ζωντανή εκπαίδευση και τις έγνοιες της. Η επίκληση καταστατικών περιορισμών αποτελεί πρόφαση. Κάθε νομικό κείμενο ερμηνεύεται στη βάση πολιτικών συσχετισμών δύναμης. Μια ευρεία ερμηνεία των σκοπών του Ινστιτούτου, έτσι όπως ορίζονται από το καταστατικό του, θα επέτρεπε μια τέτοιου είδους δουλειά. Άλλωστε το ίδιο το ΙΠΕΜ ΔΟΕ ερμηνεύει εντυπωσιακά πλατιά άλλα άρθρα του καταστατικού του.
Η αδιαφορία όμως αυτή τελειώνει εκεί που αρχίζει ο επιστημονισμός του ινστιτούτου, γιατί το ΙΠΕΜ ΔΟΕ θεωρεί ότι βοηθάει τη ζωντανή εκπαίδευση δίνοντας της την ευκαιρία να ακούσει το λόγο των ειδικών. Ο λόγος των ειδικών για το ΙΠΕΜ ΔΟΕ είναι ενιαίος. Η επιστήμη παρουσιάζεται ως μια γνώση υπεράνω των αντιθέσεων του κόσμου τούτου. Είναι η αλήθεια. Μία, μοναδική, αμερόληπτη και ριζικά αποκομμένη από την κοινή γνώση.
Αυτήν πρέπει να υιοθετήσουν τα συνδικαλιστικά όργανα, αυτήν πρέπει να ακολουθούν οι δάσκαλοι της πράξης. Το ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι, το γεγονός ότι η επιστήμη επικαθορίζεται από τις κοινωνικές αντιθέσεις, ότι οι επιστήμονες δεν ερευνούν ουδέτερα, αλλά στη βάση ιδεολογικών δεσμεύσεων (συνειδητών ή ασυνείδητων), είναι σήμερα κοινός τόπος κι όχι μόνο για τις κοινωνικές επιστήμες. Το ΙΠΕΜ ΔΟΕ (κάνει ότι) δεν καταλαβαίνει. Δημιουργεί συνθήκες επικοινωνίας με την επιστημονική κοινότητα όπου οι ειδικοί μιλούν και οι δάσκαλοι ακούν. Οι ειδικοί δεν συνεργάζονται με τους δασκάλους, εκτός κι αν συνεργασία σημαίνει διεύθυνση από τους ειδικούς, διοικητικές υπηρεσίες από τους δασκάλους. Οι ειδικοί μάλιστα μιλάνε μια ενιαία γλώσσα. Οι μεταξύ τους αντιθέσεις αποσιωπώνται, ή εκλαμβάνονται ως παράπλευρα προβλήματα άσχετα από την ουσία της δουλειάς. Στα συνέδρια του ΙΠΕΜ ΔΟΕ δεν προβάλλεται ούτε ο επιστημονικός διάλογος και η σχετική αντιπαράθεση ούτε η ανάγκη δημιουργικής επαφής και αναμέτρησης του ακαδημαϊκού λόγου με το λόγο της ζωντανής εκπαίδευσης.
Όμως κι ο επιστημονισμός του ΙΠΕΜ ΔΟΕ δεν είναι απεριόριστος. Σταματάει στα όρια που του θέτει η συνεργασία ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ και οι κυβερνήσεις που υπηρετούν . Τα θέματα που ανοίγει το ΙΠΕΜ ποτέ δεν ξέφυγαν από το πλαίσιο της συνεργασίας αυτής, ακόμα και στις ελάχιστες περιπτώσεις που η ΔΟΕ «πολιτεύτηκε» διαφορετικά. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της Ευέλικτης Ζώνης και του 132. Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομεί το ΙΠΕΜ ΔΟΕ.
Όσο η συνεργασία αυτή συνεχίζεται τόσο θέματα που θίγουν την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής (αντιδραστική αντιλαϊκή επανίδρυση του κράτους και της εκπαίδευσης, νέος νόμος για την β/βάθμια εκπαίδευση , μετατροπή του σχολείου σε σχολείο της αγοράς, διάλυση εργασιακών σχέσεων, απολύσεις, κλείσιμο σχολείων, κατάργηση μονιμότητας, υποχρηματοδότηση, ιδιωτικοποίηση, υποβάθμιση του εκπαιδευτικού και του σχολείου, όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων στο σχολείο, έμφαση στις δεξιότητες, εξωραϊσμός και αποπολιτικοποίηση της κοινωνικής πραγματικότητας στο πεδίο της σχολικής γνώσης, προσπάθειες δημιουργίας επιχειρηματικής κουλτούρας στις σχολικές μονάδες, μετατροπή της εκπαίδευσης από δικαίωμα σε εμπόρευμα, υποταγή του σχολείου στις ανάγκες των επιχειρήσεων, σχολική διαρροή, περιεχόμενο αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων, ασφυκτικός κεντρικός διοικητικός έλεγχος και στραγγαλισμός παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας) θα αποσιωπώνται από το επιστημονικό ινστιτούτο της ΔΟΕ. Όσο η συνεργασία αυτή συνεχίζεται τόσο το ΙΠΕΜ θα ακολουθεί μια πολιτική υπεράσπισης και προώθησης των βασικών γραμμών των κυβερνητικών και ευρωπαϊκών πολιτικών και των μνημονίων στην εκπαίδευση.
Πέρα από την επιλογή της θεματολογίας η συνεργασία ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ επιβάλλει και τρόπο δουλειάς. Από το ζήτημα των σχέσεων του ινστιτούτου με τους εκπαιδευτικούς της πράξης και τον πανεπιστημιακό κόσμο έως το ζήτημα του αριθμού των θητειών των μελών του ΔΣ του ΙΠΕΜ και τη διαδικασία της επιλογής των μελών του κάθε τι έχει τη σφραγίδα της συνεργασίας αυτής. Στα πλαίσια της ευνοούνται ο επαγγελματικός συνδικαλισμός, η απομάκρυνση της ομοσπονδίας και του επιστημονικού της ινστιτούτου από την καθημερινή αγωνία της διδασκαλίας, και ο επιστημονισμός. Φαινόμενα που εντείνουν την αποστασιοποίηση των συναδέλφων από τη συλλογική – συνδικαλιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Το «τρέξιμο» του ευρωπαϊκού προγράμματος μετατρέπει το ΙΠΕΜ και τη ΔΟΕ σε εργοδότη με πολλούς υπάλληλους – εξωτερικούς συνεργάτες, επιχειρηματικοποιεί τη λειτουργία του και μετατρέπει τα μέλη του σε στελέχη και μάνατζερ, βάζει μέσα από την πόρτα τις εταιρίες και τους ειδικούς στην απορρόφηση των ευρωπαικών προγραμμάτων. Οι συνεδριάσεις του θυμίζουν πλέον ανώνυμη εταιρία που με κονδύλια της ΕΕ μετατρέπουν κάθε συνδικαλιστικό θεσμό σε παραμάγαζο της COMMISION και του κεφαλαίου συνολικά. Πολύ σύντομα αν συνεχιστεί η πολιτική αυτή το ΙΠΕΜ δε θα έχει να ζηλέψει τίποτε από τα αντίστοιχα ινστιτούτα της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ που προσλαμβάνουν με ευρωπαϊκά προγράμματα χιλιάδες εργαζόμενους ως σύγχρονους δουλοπάροικους χωρίς κανένα εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα.
Από τη στιγμή που η συνεργασία ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΔΟΕ ανασυγκρότησε το Δ.Σ. του ΙΠΕΜ ΔΟΕ με τρόπο που επιβραβεύει όλη τη λογική της προηγούμενης δράσης του,και την υποταγή του στην κυβερνητική ,μνημονιακή και ευρωπαϊκή πολιτική εμείς δεν μπορούμε παρά να καταψηφίσουμε την πρόταση συγκρότησης του προεδρείου του.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΙΠΕΜ
Στο σχεδιασμό της δράσης του Ινστιτούτου οι εκπαιδευτικοί της Π.Ε που βρίσκονται στα σχολεία πρέπει να έχουν άμεσο και αποφασιστικό λόγο. Μ’ αυτή την έννοια θεωρούμε ότι η σημερινή συνεδρίαση για τον προγραμματισμό δράσης του Ινστιτούτου δεν πρέπει να θεωρηθεί αποφασιστική, αλλά θα πρέπει να σταλούν τα όποια σχέδια δράσης και οι απόψεις που θα κατατεθούν στους Συλλόγους Π.Ε και να γίνουν αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού μέσω της ιστοσελίδας του Ινστιτούτου όπου οι σύλλογοι και οι εκπαιδευτικοί καταθ΄σεουν τις απόψεις τους.
Για τη νέα χρονιά με βάση το σκεπτικό που αναπτύξαμε πιο πάνω θεωρούμε ότι η δράση και η ερευνητική – επιστημονική δραστηριότητα του Ινστιτούτου θα μπορούσε να κινηθεί με βάση ορισμένους βασικούς άξονες που θα αντιπαρατίθενται στην αστική εκπαιδευτική πολιτική και προσπαθεί να διαμορφώσει προϋποθέσεις για την ανατροπή της και την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου :
- Ο νέος νόμος για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πολιτικές ιδεολογικές αφετηρίες του. Τι αλλάζει. Σε ποιο πλαίσιο υλοποιείται, στοιχεία που συγκροτούν την υπόλοιπη εικόνα της εκπαίδευσης. Τι θέλουν και τι επιδιώκουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της ΕΕ στη εκπαίδευση. Συνέπειες της εφαρμογής σε μαθητές-εκπαιδευτικούς –κοινωνία. Αντιφάσεις του ν/σ και ποιο μέλλον ορίζουν οι αλλαγές για τους μαθητές Αποδόμηση των επιχειρημάτων υπουργείου και ΕΕ. Το περιεχόμενο του νέου Λυκείου. Δυαδική εκπαίδευση , η ευρωπαϊκή -γερμανική εμπειρία. Μαθητεία:η σύγχρονη δουλεία των νέων. Από μια μαζική εκπαίδευση στην εκπαίδευση των λίγων;
- Η αντιδραστική -αντιλαϊκή επανίδρυση του κράτους και της εκπαίδευσης. Πολιτικές ιδεολογικές αφετηρίες. Από το κράτος πρόνοιας στο μικρό ευέλικτο επιτελικό κράτος. Από το κράτος πάροχο κοινωνικών υπηρεσιών στο κράτος αγοραστή υπηρεσιών. Η θέση και ο ρόλος της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών Η αναδόμηση του κράτους μοχλός για το ξεπέρασμα καπιταλιστικής κρίσης. Η νέα δομή του κράτους υπηρέτης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ο μύθος του μικρού ευέλικτου κράτους και η πανάκεια του ιδιωτικού τομέα. Η συμβολή του δημόσιου τομέα στην καπιταλιστική κρίση. Οι σχέσεις κράτους και ΕΕ. Κατάργηση υπηρεσιών και δομών στην εκπαίδευση. Κατάργηση ξεπούλημα δομών κα υπηρεσιών. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσία. Ο περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
- Το νέο πειθαρχικό «δίκαιο». Τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής του στην εκπαίδευση. Το πειθαρχικό όπλο χειραγώγησης υποταγής και εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής. Το διευθυντικό δικαίωμα .Δημοκρατικές ελευθερίες και παιδαγωγική ελευθερία. Πειθαρχικό και εργασιακές σχέσεις. Πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των δημοσίων υπάλλήλων. Οι ελευθερίες των μαθητών .Η αυτοδιεύθυνση και αυτοδιοίκηση των σχολικών μονάδων
- Το φασιστικό φαινόμενο στην εκπαίδευση και στην κοινωνία. Γέννηση και ανάπτυξη του νεοφασισμού. Κοινωνικές και πολιτικές αιτίες . Η κατάσταση στα σχολεία. Στάσεις αντιλήψεις πρακτικές των εκπαιδευτικών. Η παρέμβαση των φασιστών στα σχολεία. Η στάση των γονέων. Ο ρόλος της ΕΕ και της καπιταλιστικής κρίσης. Η αντιφασιστική εκπαίδευση και δράση. Ο ρόλος των συνδικάτων και των εκπαιδευτικών. Η διαφορετικότητα και η μετανάστευση .Πολιτικές προτάσεις- παιδαγωγικές πρακτικές. Οι εκπαιδευτικές αλλαγές και η ενίσχυση του φασισμού. Η ανεργία των νέων και το εργατικό κίνημα. Η κατάρριψη των ακροδεξιών και των φασιστικών αντιλήψεων
- Συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων , τμημάτων και αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα. Παιδαγωγικές και κοινωνικές συνέπειες αυτών των επιλογών , η επίδρασή τους στο σχολικό δίκτυο των απομακρυσμένων περιοχών και τη δυνατότητα πρόσβασης των μαθητών αυτών των περιοχών στο σχολείο. Διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στις μειώσεις των σχολικών μονάδων και τη διαρροή μαθητικού πληθυσμού από το σχολείο , παιδαγωγικές κλίμα , συνθήκες διδασκαλίας και σχέσεις εκπαιδευτικών – μαθητών και γονιών στις συγχωνευμένες σχολικές μονάδες.
- Διοίκηση και εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών στο «νέο σχολείο» της αγοράς. Μελέτη της εισόδου των νέων εργασιακών σχέσεων ( μαύρη εργασία ) στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση την τελευταία εικοσαετία και η επίδρασή τους στη διδασκαλία και τη λειτουργία της εκπαίδευσης. Επιπτώσεις τους στην επαγγελματική και προσωπική ζωή των εκπαιδευτικών και την κατοχύρωση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Προσέγγιση και αντιπαράθεση με το νέο μοντέλο διοικητικής αναδιάρθρωσης στην εκπαίδευση , που θεμελιώνεται με τον νόμο 2986/02 και κορυφώνεται με τον αντιδραστικό νόμο του Καλλικράτη , την έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α για την ελληνική Δημόσια Διοίκηση και το Προεδρικό Διάταγμα για τη διοίκηση και λειτουργία των σχολείων. Κριτική του αγοραίου – καπιταλιστικού μοντέλου εκπαιδευτικής διοίκησης. Από τον διευθυντή ιμάντα των επιλογών της διοίκησης στον διευθυντή – μάνατζερ.
- Αναλυτικά προγράμματα και γνώση στο «αγοραίο» μοντέλο εκπαίδευσης. Κριτική των αναλυτικών προγραμμάτων που παρουσίασε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και των προσανατολισμών που διαγράφονται εκεί. Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πολιτικής της στην προώθηση των συντηρητικών –καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο πεδίο της σχολικής γνώσης. Η σχολική γνώση ως δεξιότητα. Κριτική και αντιπαράθεση με το «αγοραίο» μοντέλο εκπαίδευσης στο πεδίο της σχολικής γνώσης και του αναλυτικού προγράμματος. Προσπάθεια διαμόρφωσης μιας άλλης λογικής για τη γνώση ως συνολική και κριτική θεώρηση της πραγματικότητας.
- Εργασία –Απολύσεις-διαθεσιμότητες και αύξηση ωραρίου στην εκπαίδευση , βιοτικό επίπεδο και ασφαλιστικά δικαιώματα στην εποχή του Δ.Ν.Τ, του Μνημονίου Προσέγγιση των επιδράσεων των καταστροφικών πολιτικών του Μνημονίου και της Τρόικας στην εκπαίδευση και το βιοτικό επίπεδο των εκπαιδευτικών από τότε που άρχισαν να εφαρμόζονται μέχρι σήμερα. Απολύσεις στην εκπαίδευση και στο δημόσιο. Επιπτώσεις στην εκπαίδευση. Αποδόμηση των κυβερνητικών επιχειρημάτων και ανάδειξη της ανάγκης για περισσότερες προσλήψεις. Η υπεράσπιση της εργασίας και το δικαίωμα στη δουλειά. Τα εργασιακά δικαιώματα. Επιπτώσεις στην παρεχόμενη εκπαίδευση. Εμπειρίες εκπαιδευτικών συστημάτων από άλλες χώρες που εφαρμόστηκαν τέτοιες πολιτικές. Τεκμηρίωση της ανάγκης για την ανατροπή των μνημονιακών και γενικότερα νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην εκπαίδευση και την κοινωνία. Η απάντηση του κόσμου της εκπαίδευσης και των συνδικάτων του στον κοινωνικό κανιβαλισμό του Μνημονίου .
Κανδηλώρος Χρήστος, Μιλτσακάκης Μιχάλης,
Εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων – Κινήσεων – Συσπειρώσεων στο ΔΣ του ΙΠΕΜ-ΔΟΕ
9 Σεπτέμβρη 2013
