ΔΗΛΩΣΗ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ
του εκπροσώπου των 
Κινήσεων - Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων
στο Δ.Σ. της ΔΟΕ Λουκά Καβακλή

 

Προϋπολογισμός παρατεταμένης λιτότητας

 

Η δημοσιοποίηση του φετινού "πολεμικού" προϋπολογισμού, αποτελεί τομή στη συνέχεια των αντιλαϊκών προϋπολογισμών που μπροστά στη συνθήκη του Μάαστριχ, τα προγράμματα σύγκλισης, τα κριτήρια εισόδου στην ΟΝΕ έχουν βιώσει οι εργαζόμενοι.

Στο όνομα των πολεμικών επιχειρήσεων, των αναγκών που προκύπτουν από τη συνεχιζόμενη οικονομική ύφεση, στο όνομα του "συμφώνου σταθερότητας" και της διατηρησιμότητας στην ΟΝΕ εποχή, οι εργαζόμενοι καλούνται να ξαναπληρώσουν την κρίση.
Αυτά που συμπιέζονται ή περικόπτονται είναι τα μεγέθη των μισθών και συντάξεων, οι δαπάνες για παιδεία, υγεία, οι καταναλωτικές δαπάνες και οι κρατικές εισφορές στους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης.

Αυτά που αυξάνονται είναι οι επιχορηγήσεις στις επιχειρήσεις, η φορολογία των μισθωτών και συνταξιούχων, τα έσοδα από την ιδιωτικοποίηση κρατικών οργανισμών.

Πιο συγκεκριμένα οι "αυξήσεις" που θα δοθούν στους δημόσιους υπάλληλους θα είναι της τάξης του 2,5%, ενώ στους συνταξιούχους 3,3%, όταν ο πληθωρισμός θα τρέχει τουλάχιστον με 3%, όταν η παραγωγικότητα εργασίας -άρα και τα κέρδη των επιχειρήσεων- τρέχουν με ρυθμούς δεκάδων και εκατοντάδων. Λιτότητα χωρίς τέλος για τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου, αυτό είναι το "κοινωνικό πρόσωπο" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Οι δαπάνες για την παιδεία παρουσιάζουν δραχμική αύξηση κατά 7,7%, ουσιαστικά όμως μειώνονται αν αποπληθωριοποιήσουμε τα ποσά ή αν το συγκρίνουμε με το συνολικό ποσοστό δαπανών στο νέο προϋπολογισμό. Το ίδιο ισχύει και για τις δαπάνες για την υγεία και την πρόνοια.

Οι δαπάνες των υπουργείων, καταναλωτικές τις ονομάζουν, που προβλέπονται για την εξυπηρέτηση του κοινού θα μειωθούν κατά 0,8% με αποτέλεσμα να ενταθούν τα οξύτατα προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζουν οι δημόσιες υπηρεσίες.

Το μεγάλο ρεσιτάλ δίνεται στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων. Μέχρι τους πρώτους μήνες του 2002 αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης σε ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, Ελληνικά Πετρέλαια, Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου, ΟΛΠ αποφέροντας έσοδα 750 δις. Με τέτοια φτήνια και απλοχεριά είναι φυσικό να "επιζήσει" της κρίσης το ελληνικό κεφάλαιο.

Η μεγάλη, όμως, θεατρική παράσταση δίνεται στον τομέα της φορολογίας. Η πολυδιαφημισμένη φορολογική ελάφρυνση των μισθωτών αποδεικνύεται "φούσκα". Η αύξηση του αφορολόγητου εισοδήματος στα 2.800.000. δρχ απέχει παρασάγγες από το τι έχουν χάσει οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, από τη διατήρηση του αφορολόγητου σε τόσο χαμηλά επίπεδα. 

Ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση των εσόδων κατά 6,1%. Θα αυξηθεί κατά 5,3% η έμμεση φορολογία. Αυτή που πληρώνουμε μέσω της αγοράς προϊόντων. Άρα το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της αύξησης θα πληρωθεί από τους εργαζόμενους. Οι άμεσοι φόροι θα αυξηθούν κατά 7,2%. Το μερίδιο που αναλογεί στους εργαζόμενους είναι πολύ μεγαλύτερο από το μερίδιο που αναλογεί στις επιχειρήσεις. Το μερίδιο που αναλογεί στις επιχειρήσεις είναι αυξημένο κατά 6,3%, ενώ αυτό που αναλογεί στους μισθωτούς αυξάνεται κατά 7,7%. Τόσο γενναίες είναι οι φοροελαφρύνσεις που εξήγγειλε η κυβέρνηση!!!
Συνέχεια της κοροϊδίας αποτελεί η έναρξη καταβολής των οφειλών του ελληνικού δημοσίου στο ΙΚΑ. Αυτό προβλέπεται στον προϋπολογισμό, ταυτόχρονα όμως με τη μείωση της επιχορήγησης προς το ΙΚΑ κατά 30% και προς το ΤΕΒΕ κατά 18% σε σχέση με πέρυσι. Μόνο ο κόπος για αλλαγή κωδικού κονδυλίου…

Περίοπτη θέση στο νέο προϋπολογισμό έχει η Ολυμπιάδα, μια βδέλλα αχόρταγη. Σχεδόν μισό τρις δρχ που θα μπορούσαν να δοθούν ως αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.

Το Μέγαρο Μουσικής επιχορηγείται με 2,7 δις δρχ όταν όλα τα μουσεία και οι βιβλιοθήκες της χώρας θα πάρουν τα μισά!!!
Όσο για τους στυλοβάτες της κοινωνίας μας και τους αρωγούς της κυβερνητικής πολιτικής οι δαπάνες πολλαπλασιάζονται. Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας από 2,9 δις που δίνονταν το 2000, το 2002 θα δοθούν 25 δις, ενώ στο Δημόσιας Τάξης από 5,5 δις εκτοξεύεται στα 88,5 δις.

Αποτελεί αδήριτη ανάγκη για τους εργαζόμενους ο αγώνας για την ανατροπή αυτού του προϋπολογισμού, της εισοδηματικής πολιτικής, των συμφώνων σταθερότητας στην ΟΝΕ εποχή. Με την ανάπτυξη μαζικών διακλαδικών αγώνων, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων, μέσα από Επιτροπές Αγώνα. Αγώνων που δεν θα εξαντλούνται στις εθιμοτυπικές, σε περιεχόμενο και μορφές, απεργίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που θα ανοίγουν όλες τις πλευρές του μετώπου με την κυβερνητική πολιτική, που θα έχουν διάρκεια και προοπτική. 

Διεκδικώντας:

ΕπιστροφήΕπιστροφή ΠεριεχόμεναΠεριεχόμενα