NA ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, 
ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

 

Σήμερα ο κόσμος της αδιοριστίας δίνει και πάλι ένα αγωνιστικό στίγμα. Οι αδιόριστοι δεν είναι μόνο το κοπάδι των αγχωμένων υποψηφίων που θέλει το Υπουργείο. Είναι ένα κομμάτι εργαζομένων που αγωνίζονται για το δικαίωμά τους στην σταθερή και μόνιμη εργασία, το δικαίωμα τους στην αξιοπρέπεια

 

Μας είπαν ότι με το διαγωνισμό θα καταργηθούν οι λίστες αναμονής για διορισμό. Και έφτιαξαν νέες λίστες επιτυχόντων, νέες επετηρίδες επιτυχόντων Πολλοί από αυτούς που πέτυχαν φέτος και ΔΕΝ θα διοριστούν, είναι από αυτούς που πέτυχαν στον προηγούμενο διαγωνισμό και δεν διορίστηκαν. 

Μας λένε ότι απέτυχαν οι εκπαιδευτικοί στο διαγωνισμό. Δεν λένε όμως ότι αυτός ο διαγωνισμός είναι φτιαγμένος για να αποτυγχάνουν οι εκπαιδευτικοί, είναι φτιαγμένος για να νομιμοποιεί την ανεργία των πτυχιούχων φορτώνοντάς την στην πλάτη των ίδιων των αδιόριστων

Μας λένε ότι ο διορισμός είναι ένα διαφανές και αξιόπιστο σύστημα: Γι' αυτό κανείς δεν γνωρίζει ποιος έβαλε τα θέματα και ποιος τα διορθώνει, γι' αυτό γραπτά επιστρέφονταν με την παράκληση να αναβαθμολογηθούν, γι' αυτό εμφανίστηκαν δύο βαθμολογίες στους ίδιους υποψήφιους.

 

Τώρα ο κόσμος της εκπαίδευσης το γνωρίζει καλά: το πρόβλημα της εκπαίδευσης δεν ήταν ο τρόπος διορισμού. Ήταν η πολιτική των ελάχιστων διορισμών, ήταν η πολιτική των ζωνών εκπαιδευτικής εγκατάλειψης και των σχολείων που υπολειτουργούν.
Η πολιτική της διαιώνισης της αδιοριστίας είναι ταυτόχρονα μια πολιτική ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων μέσα στο δημόσιο σχολείο. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι 17000 αναπληρωτές καλύπτουν έκτακτες ανάγκες; Και τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα: οι αναπληρωτές μίας χρήσης που οραματίζεται το Υπουργείο, οι αναλώσιμοι αναπληρωτές από τις λίστες επιτυχόντων του διαγωνισμού θα αποτελέσουν την μαγιά μιας ιστορικής διάσπασης των εργαζομένων στο δημόσιο σχολείο. Θα το δεχτεί αυτό το εκπαιδευτικό κίνημα;

Το Υπουργείο Παιδείας μπορεί να πανηγυρίζει για την επιτυχία του διαγωνισμού. Για ποια επιτυχία μιλάμε όταν έχει 3637 (2539 δάσκαλοι και 1098 καθηγητές πληροφορικής) κενές θέσεις που δεν καλύφθηκαν; Αυτή είναι η πραγματικότητα του διαγωνισμού, αυτή είναι η αποτυχία του διαγωνισμού. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΛΕΜΕ: ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΠΟΤΥΧΙΑ" ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΜΕ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ

 

Όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρξε ένα άθλιο εμπόριο γύρω από τον κόσμο της αδιοριστίας και ειδικά των αναπληρωτών: εμπόριο ελπίδας, εμπόριο ρυθμίσεων και ειδικών μεταχειρίσεων. Όμως τα μεγάλα ψέματα έχουν και κοντά ποδάρια. Δεν ζητάμε ελεημοσύνη. Δεν έχουμε αυταπάτες για την ευσπλαχνία του Υπουργείο. Παλεύουμε για το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρέπεια.

Οι Επιτροπές αγώνα για μόνιμη και σταθερή εργασία δείχνουν το δρόμο: Δεν θέλουμε "ρύθμιση" - θέλουμε δουλειά, μόνιμη και σταθερή εργασία στο δημόσιο σχολείο. Δεν θέλουμε άλλο να είμαστε "καλά παιδιά" γιατί ξέρουμε ότι έτσι δεν θα πετύχουμε τίποτε. Δεν θέλόυμε να διευκολύνουμε τον Υπουργό, θέλουμε να του δημιουργήσουμε τους περισσότερους μπελάδες. Γιατί πίσω από την αλαζονεία του ο Υπουργός γνωρίζει : με τους αναπληρωτές σε αγωνιστική κινητοποίηση διάρκειας τα σχολεία δεν λειτουργούν. Γιατί δεν θέλουμε άλλη ομηρία και αγωνία: Θέλουμε να μην βρεθεί κανένας αναπληρωτής έξω από το δημόσιο σχολείο. 

 

Δεν θέλουμε άλλο κατακερματισμό, φτάνει πια η λογική ότι κάποιες κατηγορίες μπορούν να διαπραγματευτούν καλύτερα από άλλες. Γι' αυτό και λέμε : διάσπαση σημαίνει ήττα. Ο δάσκαλος δεν έχει να χωρίσει από τη νηπιαγωγό, ο πρωτοβάθμιος από το δευτεροβάθμιο. Ξέρουμε ότι στην ενότητα είναι η δύναμη, στο αγώνα η νίκη. 

 

Θέλουμε να βγούμε στους δρόμους, πριν μας πετάξουν οριστικά στο δρόμο. Γι' αυτό φτιάχνουμε επιτροπές αγώνα σε όλους τους συλλόγους, γι' αυτό και παλεύουμε για τον αγωνιστικό συντονισμό όλων των αναπληρωτών, όλων των αδιορίστων, όλων των κομματιών του εκπαιδευτικού κινήματος

Γι΄' αυτό και είμαστε εδώ, και θα είμαστε αρκετές φορές ακόμη. Γιατί αποφασίσαμε την ατομική αγωνία να την κάνουμε συλλογική δύναμη.

 

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ 

ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΩΡΑ!

 

  • Σε όλα τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα (σχολεία, ΤΕΕ, ΙΕΚ κλπ) οι εκπαιδευτικές ανάγκες να υπαχθούν στο σύστημα των διορισμών. Αύξηση του αριθμού των οργανικών θέσεων ανά σχολείο - μείωση του αριθμού των παιδιών ανά τάξη (1/20). Υποχρεωτική δίχρονη προσχολική αγωγή. Κάλυψη όλων των επιπλέον αναγκών (π.χ. ενισχυτική διδασκαλία) με διορισμούς και όχι υπερωρίες. Μείωση του ορίου συνταξιοδότησης

  • Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Κατάργηση του θεσμού του αναπληρωτή. Να διοριστούν όλοι οι αναπληρωτές που έχουν υπογράψει έστω και μία σύμβαση έως τον Αύγουστο του 2001 (και φυσικά όσοι τυχόν προηγούνται αυτών στην επετηρίδα)

  • Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και των νέων ελαστικών συστημάτων πρόσληψης. Όχι στο πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας. Διορισμός στην εκπαίδευση με μοναδικό κριτήριο το πτυχίο. Να γίνουν συνολικά νέες αιτήσεις από όλους τους αδιόριστους και από τους αποφοίτους των τελευταίων τριών ετών ώστε να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν νέες ενιαίες επετηρίδες με βάση το έτος λήψης πτυχίου.

  • Όχι στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης - 12χρονη Δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση για όλους. Η αντίσταση στην πολιτική της απόρριψης, ο αγώνας για να επεκταθεί η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους είναι και αγώνας για αύξηση των αναγκών για διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών. Πραγματικό πανεκπαιδευτικό μέτωπο ενάντια στους νόμους 2525 και 2640

 

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (ΠΕΑΕ)

ΕπιστροφήΕπιστροφή