ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ

 

ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥΣ 

 

Να λοιπόν που οι εξελίξεις διαψεύδουν όλους εκείνους που ήθελαν τους εκπαιδευτικούς αδρανείς και εφησυχασμένους, απαθείς θεατές της προεκλογικής σήψης και υποταγμένους στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Οι αγώνες που βρίσκονται μπροστά μας είναι η μόνη αποτελεσματική και ρεαλιστική απάντηση στη συντηρητική πολιτική που αντιμετωπίζει την εκπαίδευση σαν προβληματική επιχείρηση και τους εκπαιδευτικούς σαν φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. 

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής βιώνουμε σήμερα : Χιλιάδες αδιόριστοι, άνεργοι ή αναπληρωτές, είναι όμηροι της κατηγοριοποίησης, της εργασιακής ανασφάλειας, της απαξίωσης των πτυχίων τους. Οι ανέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις και τα ταξίματα για νέες "ρυθμίσεις" μόνο αφελείς μπορεί να πείθουν. Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο με μαζικούς διορισμούς από την επετηρίδα τώρα.

Η επιχείρηση κατάργησης οργανικών θέσεων, υποβιβασμού ή και κατάργησης ακόμα σχολικών μονάδων συνεχίζεται, οι πιστώσεις δίνονται με το σταγονόμετρο, τα σχολεία υπολειτουργούν, η παραπαιδεία ανθεί, η λιτότητα καθηλώνει τους μισθούς και τις συντάξεις, το μορφωτικό και εργασιακό μέλλον των μαθητών μας υπονομεύεται με τα μέτρα των ν.2525 και 2640. Την ίδια στιγμή η κρίση και η αποτυχία του προγράμματος των πιλοτικών ολοήμερων και η συνολική λειτουργία των τμημάτων διευρυμένου ωραρίου, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις για τον αντιπαιδαγωγικό και αντιδραστικό χαρακτήρα του "ολοήμερου - παιδοφυλακτήριου".

 

Να δεις τι σου 'χω για μετά…

 

"Ποιος είπε ότι η μετά - ΟΝΕ εποχή θα 'ναι στρωμένη με ροδοπέταλα ;"
Βάσω Παπανδρέου

 

Μπορεί οι ανάγκες της προεκλογικής περιόδου να επιβάλλουν τον όρκο σιωπής για τους πρασινογάλαζους, μπορεί να πανηγυρίζουν για την επίτευξη των "εθνικών στόχων" ένταξης στην ΟΝΕ χωρίς να λογαριάζουν μισθούς, εργασιακές σχέσεις, δικαιώματα κλπ., όμως το καλό μας το φυλάνε για μετά. Αφού λοιπόν στο όνομα της ΟΝΕ εκτινάχθηκαν στα ύψη τα κέρδη των επιχειρήσεων και μαζί τους η ανεργία, αφού οι μισθοί λεηλατήθηκαν και το 20 % των εργαζόμενων ζει κάτω από το όριο φτώχειας, αφού οι εργασιακές σχέσεις έγιναν λάστιχο, απαιτούν τώρα, νέες θυσίες από τους εργαζόμενους, στο όνομα του "ανταγωνισμού". 

 

Έτσι :

  • Οι αυξήσεις στους μισθούς ή θα 'ναι μηδενικές ή αν δοθούν θα πρέπει να συνδέονται με την αύξηση της αποδοτικότητας. 

  • Τα σπαστά ωράρια, οι ωρομίσθιοι, οι ολιγόμηνες ή ακόμα και οι ολιγοήμερες συμβάσεις θα γίνουν μόνιμο και σταθερό καθεστώς. 

  • Τα "περήφανα γηρατειά" αντικαθίστανται από την "ενεργό γήρανση" δηλαδή την εργασία ως το θάνατο, αφού τα όρια συνταξιοδότησης θα αυξηθούν μαζί με τις εργατικές εισφορές και η σύνταξη θα μετατραπεί σε φιλανθρωπικό βοήθημα.

 

"Για την αναβάθμιση της ποιότητας των εκπαιδευτικών και για τη διευκόλυνση αυτών που πραγματικά έχουν την όρεξη για διδασκαλία, αλλά και για την υψηλή γνώση που απαιτεί το εκπαιδευτικό έργο, διεξάγεται κάθε δύο χρόνια διαγωνισμός για να επιλεγούν οι καλύτεροι που θα διδάξουν τα παιδιά μας….Ένας από τους λόγους της χαμηλής ποιότητας της εκπαίδευσης στον τόπο μας ήταν η απουσία οποιασδήποτε αξιολόγησης του έργου του εκπαιδευτικού…"
(προεκλογικό φυλλάδιο Υπουργείου Παιδείας)

 

Στην εκπαίδευση, τα προσχήματα έχουν παραμεριστεί. Η "επόμενη μέρα" προβλέπει περισσότερους νόμους Αρσένη με την αρωγή του πολιτικού υπεύθυνου για τη δολοφονία Τεμπονέρα, Κοντογιαννόπουλου. Ο νέος διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς προετοιμάζεται ήδη πυρετωδώς, η αξιολόγηση - χειραγώγηση και η σύνδεση μισθού - αποδοτικότητας θα είναι οι επόμενες κινήσεις μετά την 9η Απριλίου, το ανταγωνιστικό σχολείο είναι η κυρίαρχη πολιτική επιλογή που "κοσμεί" τα ιλουστρασιόν προεκλογικά προγράμματα. ("ελεύθερη" επιλογή σχολείου από τους γονείς, αξιολόγηση - αποδοτικότητα σχολικής μονάδας, σύνδεση της απόδοσής της με τη χρηματοδότηση κλπ)

 

ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ

ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ !

 

 

"Οι δάσκαλοι βαριούνται το μάθημα ! Ξυπνούν κάθε πρωί για το σχολείο με το ζόρι. Μπαίνουν στην τάξη βαριεστημένοι, συλλογιζόμενοι πως θα περάσουν οι έξι ώρες του μαθήματος. Πολλοί θα ήθελαν να γλιτώσουν από το καθημερινό αυτό μαρτύριο, αλλά δεν υπάρχει τρόπος…"
(Πρωτοσέλιδο Καθημερινής, 16/2/00)

 

Πολλοί θα ήθελαν αυτή η περίοδος, στο όνομα των εκλογών, να είναι μια περίοδος "νεκρή", χωρίς αγώνες και απεργίες, χωρίς ενοχλητικά κινήματα και διεκδικήσεις να ταράζουν το ήρεμο προεκλογικό σκηνικό. Η περίοδος όμως αυτή δεν είναι καθόλου "νεκρή" για την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας που ασταμάτητα επεξεργάζονται σχέδια και μέτρα, που επέλεξαν αυτή τη συγκυρία για να καταθέσουν στη Βουλή το "σχέδιο νόμου για την ειδική αγωγή και άλλες διατάξεις". Ένα νομοσχέδιο - "σκούπα", που οδηγεί στη συρρίκνωση και το μαρασμό της ειδικής αγωγής και βάζει τα θεμέλια για ένα αυταρχικότατο μοντέλο διοίκησης, ασφυκτικού κρατικού - κομματικού ελέγχου και αξιολόγησης, με δοτούς περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης, με περιφερειακά ΠΥΣΠΕ και συντονιστές σχολικούς συμβούλους

Είναι αποτελεσματικοί οι αγώνες αυτή την περίοδο ή πρέπει να περιμένουμε το αποτέλεσμα των εκλογών, λειτουργώντας σαν θύματα της υποσχεσιολογίας, των παζαριών και της κομματικής εξαργύρωσης των κινημάτων ; Η μόνη ελπίδα για τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους είναι οι ίδιοι οι αγώνες τους, πολύ περισσότερο σε μια περίοδο που οι διαχειριστές της εξουσίας είναι ευάλωτοι. Γι' αυτό και η απεργία έχει ενοχλήσει πολλούς, γι' αυτό οι ανήθικες επιθέσεις κατά των εκπαιδευτικών από τα ΜΜΕ. Γι' αυτό όσο αυξάνονται οι δυνατότητες για νικηφόρο και αποτελεσματικό αγώνα, τόσο η επίθεση απέναντι στο κίνημα θα παίρνει πιο σκληρά χαρακτηριστικά.

 

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ !

 

Ήδη ο υποταγμένος συνδικαλισμός έκανε ότι μπορούσε για να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Γιατί συναινεί και υποκλίνεται στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Γιατί ακολουθεί συνειδητά την τακτική του συμβιβασμού και της ήττας. Η αγανάκτηση και η δυσαρέσκεια της βάσης, η ένταση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, ο συντονισμός των συλλόγων, ήταν καθοριστικοί παράγοντες που οδήγησαν στη 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση. Για να μη μείνει όμως αυτή η απεργία ένα ακόμα μετέωρο βήμα, μια ακόμα χαμένη ευκαιρία, για να μπουν στην άκρη οι συμβιβασμένες λογικές και οι μηχανισμοί που τις υπηρετούν, πρέπει οι εκπαιδευτικοί της βάσης να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να αυτοοργανωθούμε, να συγκροτήσουμε το μπλοκ της ρήξης και της ανατροπής, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες των γενικών συνελεύσεων, τις επιτροπές αγώνα και το συντονισμό τους.

Γι' αυτό η απεργία που γίνεται στις 2-3 Μάρτη με το περιεχόμενο των αποφάσεων των Γ.Σ. μας, για κατάργηση του ν.2525, για μαζικούς διορισμούς από την επετηρίδα για πραγματικές αυξήσεις στους βασικούς μισθούς, ενάντια στην αξιολόγηση - χειραγώγηση και τη σύνδεση μισθού - αξιολόγησης μπορεί να γίνει το εφαλτήριο για πραγματικούς νικηφόρους αγώνες με διάρκεια και προοπτική. Να στείλει το μήνυμα σε όλους τους επίδοξους διαχειριστές της συντηρητικής πολιτικής ότι είμαστε εδώ για να αποκρούσουμε και να ανατρέψουμε ότι σχεδιάζουν για την "επόμενη μέρα". Και πρώτα απ' όλα το διαγωνισμό της ντροπής, την αξιολόγηση, τα αντιασφαλιστικά σχέδια.

 

ΕπιστροφήΕπιστροφή