ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΝΕΑ


Ανακοινώσεις
Η στάση μας στη ΔΟΕ

Η στάση μας στην ΑΔΕΔΥ
Οικονομικά
Σύλλογοι
Αδιόριστοι
Εκπαιδευτικά

Διεθνή
Φωτογραφίες
Εντυπα των Κινήσεων
Σχήματα
Αλλες διευθύνσεις

 

 

ΑρχήΑρχή

 

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

ΣΥΡΟΥ – ΤΗΝΟΥ - ΜΥΚΟΝΟΥ

Ερμούπολη,   27/5/2010

Ταχ. Δ/νση   :3ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΡΜ/ΛΗΣ

Ταχ. Κώδ.    :84 100             

Πληροφορίες:Αθηνά Πλίτση

Τηλέφωνο    :2281 0 88327

Fax             :2281 0 86182

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ      : www.sdn-stm.gr

e-Mail          :postmaster@sdn-stm.g

ΠΡΟΣ: Μέλη Συλλόγου ΔΟΕ

ΘΕΜΑ : Απόφαση Β τακτικής Γ.Σ

Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή αντιλαϊκή  επίθεση σε όλο το φάσμα των εργασιακών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Η υπαγωγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης του Δ.Ν.Τ και της Ε.Ε επιβάλλουν μια σκληρή ταξική πολιτική προς όφελος των επιχειρήσεων και των μεγάλων τραπεζικών ομίλων. Είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ με την ουσιαστική στήριξη της Ν.Δ, του ΛΑ.Ο.Σ και των ΜΜΕ, που θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου από την εποχή της Κατοχής και μετά και θα βυθίσει τη χώρα στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και της ανεργίας. 

 

Η κρίση των αγορών και η παταγώδης αποτυχία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών σε όλη την Ευρώπη επιδιώκεται να μετατρέπουν σε κρίση της εργασίας, από την άποψη της συνολικής απασχόλησης, του εργατικού μισθού και των εργατικών δικαιωμάτων. Λιτότητα, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, αντιδραστική αναδιαμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, ανεργία, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και μείωση του κοινωνικού ρόλου του κράτους συνιστούν το πακέτο των μέτρων που προτείνουν η Ε.Ε και το ΔΝΤ  και αποδέχεται η ελληνική κυβέρνηση, ξεχνώντας πολύ γρήγορα τις υποσχέσεις της περί αναδιανομής, δικαιοσύνης και τόνωσης της συνολικής ζήτησης, μέσω ενίσχυσης των εργατικών εισοδημάτων. Παραποιώντας την πραγματικότητα και το γεγονός ότι η κρίση των δημοσιονομικών του κράτους οφείλεται στη γενναιόδωρη χρηματοδότηση των τραπεζών και στις προκλητικές φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, επιβάλλεται στην πράξη ο νέος εργασιακός μεσαίωνας.

 

Η κυβέρνηση εξ αρχής είχε κι άλλους δρόμους πριν οδηγήσει την Ελλάδα στο τελευταίο σκαλοπάτι του διασυρμού, εκεί που συνωστίζονται όλα τα αποτυχημένα κράτη του κόσμου. Μπορούσε: να προσφύγει σε εσωτερικό δανεισμό (κάτι που δεν έκανε για να μη δυσαρεστήσει τους τραπεζίτες που θα έχαναν μέρος των καταθέσεων), να απαιτήσει ευνοϊκό δανεισμό από την ΕΚΤ (με επιτόκιο 1% που δανείζει τις τράπεζες), να απευθυνθεί στην Κίνα (όχι μέσω της …Goldman Sachs), στη Ρωσία και στις αραβικές χώρες, να απαιτήσει διμερή δανεισμό από άλλες χώρες της ΕΕ ακόμη κι απ’ τη Γερμανία με το επιτόκιο που δανείζεται η ίδια, ως ελάχιστη υποχρέωση τους για τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στο εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας από το 1981 και μετά, να συμπτύξει μέτωπο διεκδίκησης φθηνών δανείων με άλλες χώρες του νότου που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, κ.λπ), να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή, που αγγίζει τα 19 δισ. ευρώ (8% του ΑΕΠ), να φορολογήσει την εκκλησία, τις τράπεζες, τους εφοπλιστές, να μειώσει τους εξοπλισμούς, να δηλώσει στάση πληρωμών των χρεολύσιων κ.α.

 

Οι απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής προσπαθούν να κρύψουν ότι αυτή ακριβώς η προσήλωση στις νεοφιλελεύθερες συνταγές των ελεύθερων αγορών, της ιδιωτικοποίησης και της νομισματικής ενοποίησης είναι που προκάλεσαν την κρίση. Επιδιώκουν σήμερα με προκλητικό τρόπο να μετατοπίσουν την ευθύνη για την κρίση στον ίδιο τον εργαζόμενο κόσμο, κηρύσσοντάς του κοινωνικό πόλεμο, σε όλο το μέτωπο των κοινωνικών, μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων.  Παρά το γεγονός ότι η εφαρμογή αυτής της πολιτικής θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη όξυνση της κρίσης και των αντιφάσεων του συστήματος, απαιτώντας πολύ σύντομα νέες εργατικές θυσίες στο βωμό του κέρδους και της εκμετάλλευσης.

 

Η κυβέρνηση, σε συμφωνία με την «τρόικα» των επιτηρητών, έχει ήδη επιβάλλει στάση πληρωμών και διαγράφει πάνω από το 30% των «χρεών» του κεφαλαίου προς την εργασία: κόψιμο μισθών και συντάξεων, διάλυση του κοινωνικού κράτους, νέοι φόροι και άρα ακρίβεια κ..λπ. Αυτή η στάση πληρωμών δεν αφορά τις επιδοτήσεις στο κεφάλαιο (ετοιμάζεται νέος αναπτυξιακός νόμος με κίνητρα και επιδοτήσεις προς τις επιχειρήσεις, ενώ η φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή βασιλεύει και οι φορολογικοί συντελεστές των κερδών μειώνονται), δεν αφορά τις δαπάνες για εξοπλισμούς (κλείστηκαν ήδη νέες συμφωνίες για προμήθειες με Γάλλους, γερμανούς, Ρώσους και Αμερικανούς, όλους αυτούς που μας ζητάνε μείωση των δημόσιων δαπανών…), δεν αφορά την έμμεση επιδότηση της Εκκλησίας με το αφορολόγητο της περιουσίας της. Το χειρότερο είναι ότι παρά αυτή τη λεηλασία, η επίσημη χρεοκοπία είναι πιο πιθανή σήμερα απ’ ό,τι χθες, απλώς αναβάλλεται για αργότερα. Ύστερα λοιπόν από την επιτηρούμενη λεηλασία, πιθανότατα θα ακολουθήσει και η τυφλή λεηλασία της χρεοκοπίας. Η παύση πληρωμών και η χρεοκοπία είναι ήδη εδώ. Το ζήτημα είναι ποιοι θα την επιβάλλουν, ποιοι θα τη διαχειριστούν και άρα ποιοι θα την πληρώσουν!

 

Πιο συγκεκριμένα η κυβέρνηση υπέγραψε την καταδίκη μας :

 

Στους μισθούς

§ ΜΕΙΩΣΗ 25% ΜΕ 30% ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ!!!

§     Στα 250 ευρώ περιορίζεται το δώρο Πάσχα και το επίδομα αδείας, ενώ το δώρο των Χριστουγέννων στα 500 ευρώ για τους δημοσίους υπαλλήλους

§     Μείωση επιπλέον 8% στα επιδόματα του δημοσίου και 3% στις αποδοχές των ΔΕΚΟ, με αποτέλεσμα η συνολική μείωση των επιδομάτων να φτάσει στο 20%

§     Τριετές πάγωμα των μισθών

§     Νέο ενιαίο μισθολόγιο για το δημόσιο τομέα από το 2011 με στόχο τη μείωση των βασικών μισθών και τη διαφοροποίηση παλιών και νέων εργαζομένων

 

Στις συντάξεις

o  Στα 200 ευρώ περιορίζεται το δώρο Πάσχα και το επίδομα αδείας ενώ στα 400 ευρώ το δώρο των Χριστουγέννων για τους συνταξιούχους του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (όσοι παίρνουν μεικτή σύνταξη 2.500 ευρώ, ο 13ος και 14ος μισθός κόβονται τελείως)

o  Νέα μείωση των συντάξεων μέσω επιβολής του ΛΑΦΚΑ. - Οι συντάξεις παγώνουν για τρία χρόνια.

 

Ασφαλιστικό

Χαριστική βολή στη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση δίνει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στο υπουργικό συμβούλιο. Είναι μόλις το πρώτο βήμα στην εφαρμογή του μνημονίου που υπέγραψε με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ για την ολοκληρωτική κατάργηση κάθε ασφαλιστικού δικαιώματος.

Στο μνημόνιο που ήδη από τις 5 Μάη είναι νόμος του κράτους, μεταξύ άλλων, προβλέπεται:

v  Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στο 65ο έτος για όλα τα Ταμεία, το οποίο μάλιστα θα συνδεθεί και με το προσδόκιμο όριο ζωής.

v  Από το 2011 το ελάχιστο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους θα είναι το 60ό έτος.

v  Αύξηση και διεύρυνση σε όλα τα Ταμεία της ποινής για «πρόωρη» συνταξιοδότηση. Σε όποιον αποχωρεί μεταξύ του 60ού και 65ού έτους, θα επιβάλλεται ποινή μείωση της σύνταξης κατά 6% ετησίως.

v  Τα χρόνια εργασίας για την πλήρη σύνταξη αυξάνονται στα 40 χρόνια από τα 35 χρόνια με όριο ηλικίας ή τα 37 χωρίς όριο ηλικίας. Σε αυτό οδηγεί υποχρεωτικά και με μαθηματική ακρίβεια η δραματική μείωση της σύνταξης μέσα από το νέο τρόπο υπολογισμού.

v  Το κράτος σταματά να χρηματοδοτεί την Κοινωνική Ασφάλιση. Η συνεισφορά του περιορίζεται στην προνοιακή σύνταξη ή στο λεγόμενο τμήμα της «βασικής» με το νέο σύστημα.

v  Μέχρι το 2017 διαμορφώνονται 3 Ταμεία κύριας σύνταξης (μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες).

v  Το νέο σύστημα προβλέπει την καταβολή σύνταξης που θα αποτελείται από δύο τμήματα. Τη «βασική» και την «αναλογική». Όμως, το άθροισμα και των δύο θα είναι πολύ μικρότερο ακόμα και από τις πενιχρές συντάξεις που δίνονται σήμερα.

Η εκπαίδευση στην εποχή της κρίσης

Η κυβέρνηση οδηγεί το δημόσιο σχολείο σε διάλυση και επιχειρεί να καταστήσει υπεύθυνους για αυτό τους εκπαιδευτικούς. Με την εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας αλλά και την ψήφιση στη Βουλή του νόμου για το «νέο σχολείο» χιλιάδες συνάδελφοι μας ωρομίσθιοι και αναπληρωτές οδηγούνται στην ανεργία και το δημόσιο σχολείο σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια και υποβάθμιση. Τη θέση των απολυμένων συναδέλφων μας, θα πάρουν υποχρεωτικές και μίζερες υπερωρίες για τους υπόλοιπους, υποβαθμίζοντας ακόμη παραπέρα τη διδασκαλία. Σε ιδιαίτερα δεινή θέση θα βρεθούν και οι νηπιαγωγοί, οι οποίες έχουν το μεγαλύτερο ωράριο από όλες τις βαθμίδες, το οποίο μάλιστα δε μειώνεται με τα χρόνια υπηρεσίας.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προσπαθεί να εφαρμόσει την αξιολόγηση με πρώτο βήμα την πιλοτική εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης. Απειλεί τα στελέχη της εκπαίδευσης πως δε θα ξαναγίνουν στελέχη αν δεν προωθήσουν, με δική τους ευθύνη, τέτοια προγράμματα. Το πρόγραμμα που προτείνει είτε θα εκφυλιστεί σε μία ακόμη αρπαχτή για κάποιους από τους μανδαρίνους της παιδαγωγικής, είτε (ακόμη χειρότερα) θα μετατρέψει όλη την εκπαίδευση σε ένα τεράστιο  φροντιστήριο για την προετοιμασία των μαθητών εν όψει της ποσοτικής αποτίμησης των επιδόσεων τους μέσω νέων εξεταστικών διαδικασιών (από το δημοτικό ως το λύκειο). Αν το πρόγραμμα πετύχει τους στόχους του η ελληνική κοινωνία θα αποδεχτεί και επίσημα πως όχι μόνο η ουσιαστική αλλά ούτε καν η τυπική ισότητα μεταξύ των μαθητών δεν είναι εφικτή. Κάθε σχολείο θα εξαρτάται από τις «χορηγίες» των γονέων, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των επιχειρήσεων. Αν το πρόγραμμα «πετύχει» θα καταδικάσει μικρούς μαθητές μόνο και μόνο επειδή οι γονείς τους είναι φτωχοί και δεν μπορούν να μπαλώσουν τα τρύπες της κρατικής χρηματοδότησης.

Τα προηγούμενα χρόνια τεράστια ποσά πέρασαν από το χώρο της εκπαίδευσης χωρίς να αφήσουν τίποτα στο δημόσιο σχολείο και στον εκπαιδευτικό. Για παράδειγμα, με το 2ο ΕΠΕΑΕΚ (2000 - 2006) απορροφήθηκαν πάνω από 2 δις ευρώ. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έδωσε λόγο για τα χρήματα αυτά στην εκπαιδευτική κοινότητα. Οι πολιτικές και εκπαιδευτικές ελίτ που διαχειρίστηκαν εκείνα τα χρήματα μένουν στο απυρόβλητο. Σήμερα το έργο τους θεωρείται από όλους αποτυχημένο. Τα παραδείγματα της εξομοίωσης, των αναλυτικών προγραμμάτων (που τώρα αγκομαχούν πρώτα να τα εξορθολογήσουν και μετά να τα αλλάξουν) και των βιβλίων είναι χαρακτηριστικά.

Ακόμα και σήμερα όμως το πάρτι συνεχίζεται: πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ θα μοιραστούν σε εμπειρογνώμονες, ειδικούς και επιμορφωτές για την ψηφιακή υποδομή, τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών και την επιμόρφωση. Γιατί; Ξέρουν αυτοί καλύτερα από τις δυνάμεις της ζωντανής εκπαίδευσης τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου; Όπως τις ήξεραν και τα προηγούμενα χρόνια; Δεν έχουν ανάγκες υλικοτεχνικών υποδομών οι σχολικές μονάδες; Μόνο οι ψηφιακές υποδομές μας λείπουν; Έχουμε ανθρώπινες αυλές; Οι αίθουσες είναι επαρκώς εξοπλισμένες, με χάρτες, με βιβλιοθήκες με γωνίες μελέτης ή ομαδικής εργασίας με υλικά για να κάνουν το μάθημα ζωντανό; Τα νηπιαγωγεία έχουν επαρκείς αίθουσες με τα απαραίτητα υλικά για να στεγάσουν νήπια και προνήπια;

Αυτά και άλλα ερωτήματα δε θα τα απαντήσει ποτέ αυτή η πολιτική και εκπαιδευτική ελίτ. Δεν την ενδιαφέρουν. Μετά από λίγα χρόνια κάποιοι θα έχουν γίνει ακόμη πλουσιότεροι, στο δημόσιο σχολείο δεν θα έχει μείνει καμία άξια λόγου υποδομή και οι «ιθύνοντες» θα θέλουν πάλι να μας επιμορφώσουν, γιατί αφενός κάπου θα πρέπει να ρίξουν το βάρος της αποτυχίας τους και αφετέρου όλο και κάποιο νέο κονδύλι θα θέλουν να απορροφήσουν.

Επίσης, όσοι συνάδελφοι διοριστούν τους περιμένει η απειλή του Μέντορα, όπου μετά από δύο χρόνια ως δόκιμοι θα κριθεί η τύχη τους εάν θα μονιμοποιηθούν ή θα απολυθούν. Ο μέντορας, ο σύμβουλος και ο διευθυντής του σχολείου θα μπορούν να έχουν σε διαρκή ομηρία το νέο εκπαιδευτικό, κάτω από την απειλή της απόλυσης. Δημιουργείται έτσι ένα κλίμα τρομοκρατίας και διχασμού των εκπαιδευτικών.

Ταυτόχρονα, στο τομέα της δημόσιας διοίκησης, η δρομολογημένη αντιδραστική διοικητική αναδιάρθρωση, πέρα από τις μεγαλόσχημες εξαγγελίες, στοχεύει από την μια στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση με τη περίφημη «ανταποδοτικότητα» για υπηρεσίες που ήδη έχουν χρυσοπληρώσει οι εργαζόμενοι και την διευκόλυνση εισόδου των ιδιωτών με τις λεγόμενες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Η ανάθεση στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και στους «ενισχυμένους»» ΟΤΑ αρμοδιοτήτων παιδείας , υγείας, πρόνοιας  και επιπλέον φορολογίας, ενισχύει τις αντιλαϊκές ανατροπές διευκολύνοντας την απαλλαγή του κεντρικού κράτους από την υποχρέωση παροχής ενιαίων δωρεάν και υψηλής ποιότητας αντίστοιχων υπηρεσιών.

 

Με βάση τα παραπάνω διεκδικούμε:

·           Ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και του Συμφώνου Σταθερότητας. Να φύγει το ΔΝΤ και ο μηχανισμός επιτήρησης της Ε.Ε από τη χώρα.

·           Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος Διαμαντοπούλου. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στην εκπαίδευση. Κανείς  αναπληρωτής ή  ωρομίσθιος να μη χάσει τη δουλειά του. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους.

·           Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, υποχρεωτικό, δημόσιο και δωρεάν, δίχρονη προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά.

·           Να μην κατατεθούν τα αντιασφαλιστικά νομοσχέδια της κυβέρνησης. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. 

·           Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. 1400 βασικός πρώτος μισθός για το νεοδιόριστο. Γνήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας εφ’ όλης της ύλης. Δραστική αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κόσμου της εργασίας και όχι του κεφαλαίου, όπως γίνεται σήμερα. Φορολόγηση του κεφαλαίου, μείωση των δαπανών για τους εξοπλισμούς, φορολόγηση της εκκλησίας.

·           Να σταματήσει το πάρτι του ΕΣΠΑ. Υποδομές για τα σχολεία τώρα. 

 

Mε αυτό το διεκδικητικό πλαίσιο αναπτύσσουμε :

Þ       Ένα πολύμορφο αγώνα γενικευμένης ανυπακοής και αποφασιστικής δράσης για την ανάσχεση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση.  

Þ       Επιδιώκουμε να μπλοκάρουμε κάθε μέτρο – πρόγραμμα, πιλοτικό ή γενικό – που έρχεται να υλοποιήσει το «νέο» σχολείο της κρίσης και των περικοπών που εισηγείται το Υπ. Παιδείας.

Þ       Αρνούμαστε την αυτοαξιολόγηση και το πιλοτικό ολοήμερο, κανένας συνάδελφος μας μέντορας -αξιολογητής.

Þ       Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, δεν αναλαμβάνουμε υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία.  Αρνούμαστε με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, τις συμπτύξεις τμημάτων και την αλλαγή της οργανικότητας των σχολείων. Οι αιρετοί στο ΠΥΣΠΕ Κυκλάδων ψηφίζουν στα υπηρεσιακά συμβούλια με βάση αυτές τις θέσεις.

Þ       Καμπάνια ενημέρωσης της κοινωνίας με γράμμα για τους γονείς, εξορμήσεις στη πόλη, συγκεντρώσεις γονέων κατά σχολείο ή νησί και κάλεσμα σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες μαζί τους για τα γενικά και τα εκπαιδευτικά ζητήματα.

Þ       Κοινές δράσεις με την τοπική ΕΛΜΕ.

Þ       Αναπτύσσουμε μαζί  τα υπόλοιπα σωματεία, μέσα από το Συντονιστικό σωματείων και εργαζομένων Ν.Κυκλάδων πολύμορφες δράσεις, με κινητοποιήσεις, απογευματινά συλλαλητήρια και παραστάσεις διαμαρτυρίας σε δημόσιες υπηρεσίες. 

Þ       Στη βάση αυτή της δράσης, εργαζόμαστε για τη συγκρότηση του διακλαδικού –πανεργατικού μετώπου μαζί με τη συμπόρευση με άλλους κλάδους του Δημοσίου, που έχουν απεργιακό προσανατολισμό, με σκοπό την ανάπτυξη αποφασιστικών απεργιών διάρκειας, με επαναλαμβανόμενες μορφές, που θα μπλοκάρουν τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και Γ.Σ για τη συνέχισή τους

Για το Δ.Σ.

        Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                       Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΒΑΙΟΣ                        ΑΘΗΝΑ ΠΛΙΤΣΗ


ΕπιστροφήΕπιστροφή

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΠεριεχόμεναΠεριεχόμενα