_Αρχή

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

15-7-2010

ΟΛΟΙ, ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Στο Δ.Σ. της ΔΟΕ την Τετάρτη, στις 7-7-2010, οι Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις θέσαμε θέμα στην ομοσπονδία, μπροστά στην ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου και στην προκηρυγμένη απεργία  στις 8 του Ιούλη, να καλέσει τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν στα συλλαλητήρια και να  εναντιωθούν στην κυβερνητική πολιτική. Η πρότασή μας έμεινε να …αιωρείται μέχρι που σήμερα 14/7 η πλειοψηφία του Δ.Σ. μας ανακοίνωσε την αποστολή επιστολής της ΔΟΕ προς τους βουλευτές. Χωρίς να μας έχει ενημερώσει για το περιεχόμενο της επιστολής και χωρίς καμιά συζήτηση γι’ αυτό παρ’ όλο που είχαμε ζητήσει να υπάρξει κείμενο της ΔΟΕ για το ασφαλιστικό.

Στο παραπέντε λοιπόν της ψήφισης του αντιασφαλιστικού η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ χωρίς να επιχειρήσει να κινητοποιήσει τον κόσμο της εκπαίδευσης στέλνει επιστολή προς τους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου με μοναδικό ζήτημα -το σοβαρό βέβαια θέμα - τα όρια συνταξιοδότησης των εργαζομένων στην εκπαίδευση. Η επιστολή αυτή δεν αναφέρεται:

·         Στην οριστική ξεθεμελίωση του ασφαλιστικού συστήματος και την κατάργηση ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, που κατακτήθηκαν την τελευταία εκατονταετία με σκληρούς κοινωνικούς αγώνες.

·         Στην σαρωτική επίθεση της κυβέρνησης σε όλα τα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς μας, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, επίθεση που σημαίνει επιστροφή σε εργασιακό μεσαίωνα.

·         Στη δραματική μείωση των συντάξεων, την κατάργηση της 13^ης και 14^ης σύνταξης, τον περιορισμό με προοπτική κατάργησης της υποχρέωσης συμμετοχής του κράτους στην κοινωνική ασφάλιση.

·         Στην μετατροπή του καθολικού δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης σε επαγγελματικό-ανταποδοτικό ασφαλιστικό σύστημα χωρίς την εγγύηση του δημοσίου.

·         Στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών από 5 ως 15 χρόνια.

·         Δεν αναφέρεται καν στο ότι από 1/1/2011 εντάσσονται οι νεοπροσλαμβανόμενοι του Δημοσίου στο ΙΚΑ, στη συνολική αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων σε προνοιακά επιδόματα κατ΄ εντολή του Μνημονίου, σε ποσοστό ως και 60%.

Η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία. Η πλειοψηφία της ΔΟΕ θέλει να τελειώνει με την υποχρέωση. Δεν τοποθετείται ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές. Αποδέχεται την αναγκαιότητα εφαρμογής του μνημονίου και τη στηρίζει. Ο μόνος λόγος που έχει να ψελλίσει κυριαρχείται από την «αυταπάτη» ότι υπάρχει δυνατότητα εξαίρεσης των εκπαιδευτικών από τις διατάξεις του ασφαλιστικού για τα όρια ηλικίας λόγω  «ιδιαιτερότητας του επαγγέλματος». Αυτή η στάση της ΠΑΣΚ, εκφράστηκε και με την πολιτική της θέση να μην υπάρξει καμιά απόφαση για απεργιακό αγώνα το Σεπτέμβρη, από το συνέδριο της ΔΟΕ, δίνοντας βαρύτητα σε δωρεάν υποσχέσεις πολιτικών παρασκηνίων, για δήθεν εξαίρεση των εκπαιδευτικών από τον αντιασφαλιστικό νόμο. Αυτή η τακτική είναι επικίνδυνη, διασπαστική για το κίνημα και καθαρή υποστήριξη της κυβερνητικής πολιτικής.

Την ίδια κατεύθυνση ακολουθεί και η ΔΑΚΕ παρά τις αντιπολιτευτικές «αγωνιστικές» της κορώνες. Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ ακολουθεί ολισθηρό δρόμο και πολιτική συναίνεσης. Ακολουθεί:

·         Μια πολιτική που δεν αμφισβητεί τους μονόδρομους που επικαλείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της λύσης στα πλαίσια του Μνημονίου της Ε.Ε. και ΔΝΤ.

·         Μια πολιτική που αναλαμβάνει μερίδιο ευθύνης για την κρίση και αναζητά λύσεις στα πλαίσια της κοινωνικής συναίνεσης και των διαβουλεύσεων.

·         Μια πολιτική που λέει ότι ο / η εκπαιδευτικός η δασκάλα με το βιομήχανο, ο αγρότης με το μεγαλοεισαγωγέα κι ο ναυτεργάτης με τον εφοπλιστή όλοι μαζί !!! θα συμβάλλουμε για να βρούμε διέξοδο απ’ την καπιταλιστική κρίση.

Η πλειοψηφία της ΔΟΕ όπως και οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ βρίσκονται στην ίδια πλευρά με τις κυβερνητικές επιλογές που μπορεί να δηλώνουν (ενίοτε) «φέρτε πίσω τα κλεμμένα» αλλά συνειδητά …αμελούν να διεκδικήσουν την επιστροφή τους. Αυτά τα κλεμμένα, που είναι ο κόπος των εργαζομένων, είναι κλεμμένα ως αποτέλεσμα των επιλογών των κυβερνήσεων της Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ που μέσα από νομοθετικά πλαίσια παραχωρήθηκαν στο κεφάλαιο και την εργοδοσία υλοποιώντας πολιτικές της Ε.Ε.

Για μας ο αγώνας είναι κοινός με τους συναδέλφους του ιδιωτικού τομέα, με τους γονείς των μαθητών μας:

·             Γιατί στο δρόμο του αγώνα διεκδικήσαμε μισθό 1400 €, δημόσια δωρεάν Υγεία και Παιδεία για όλο το λαό.

·             Γιατί απαιτούμε κοινωνική ασφάλιση με εγγύηση του δημοσίου για όλους τους εργαζομένους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στους ανέργους και τους μετανάστες.

·             Γιατί θέλουμε τη νεολαία στο δημόσιο σχολείο και όχι φτηνό εργατικό δυναμικό από τα 15 της χρόνια.

Είμαστε στους δρόμους του αγώνα ενάντια στη βίαιη, αντικοινωνική επίθεση κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ και μαζί αγωνιζόμαστε ν’ ανατραπούν:

·             Το σχέδιο συρρίκνωσης των εργασιακών δικαιωμάτων που καταργεί την ΕΓΣΣΕ, ελαχιστοποιεί τις αποζημιώσεις, αυξάνει τον αριθμό των απολύσεων, και επιβάλλει μισθούς σκλαβιάς στους νέους, διευρύνει την ελαστική και περιοδική εργασία και μειώνει το επίδομα ανεργίας.

·             Οι μειώσεις μισθών, η φορολογία και η αύξηση του ΦΠΑ που επιβαρύνει το λαϊκό εισόδημα

·             Η ιδιωτικοποίηση Υγείας και Παιδείας

·             Η πολιτική που μεγεθύνει την ύφεση και την ανεργία και κάνει χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου και των εργοδοτών με την απαλλαγή τους από τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και τις εισφορές τους.

·             Η επίθεση στα ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά δικαιώματα με μετατροπή της κοινωνικής ασφάλισης σε ανταποδοτική χωρίς καμιά εγγύηση του Δημοσίου, με μειώσεις στις συντάξεις στο 40%-50% και αυξήσεις στα χρόνια δουλειάς από 5 έως 15 χρόνια.

Μαζί αγωνιζόμαστε για:

Να αποσυρθούν τα ασφαλιστικά νομοσχέδια που καταργούν την κοινωνική ασφάλιση.

Υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.

Καθολικό-δημόσιο-κοινωνικό και όχι επαγγελματικό-ανταποδοτικό ασφαλιστικό σύστημα.

1.    Καμιά συμμετοχή στους διαλόγους – διαβουλεύσεις απάτη

2. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα – Πετραλιά - Λοβέρδου και των διαχωρισμών μεταξύ των εργαζομένων.
3. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή 55 χρονών ίση με τον καταληκτικό μισθό με ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων.
4. Όχι στα επαγγελματικά ταμεία και τον περιορισμό στα ΒΑΕ. Να επιστραφούν από το κράτος και τους τραπεζίτες όλα τα κλεμμένα από τα Ταμεία (65 δις. ευρώ), μαζί και αυτά που «χάθηκαν» στο χρηματιστηριακό τζόγο τα τελευταία δυο χρόνια (τουλάχιστον 6 δις).
5. Η ασφάλιση των εργαζομένων να είναι  υποχρέωση των εργοδοτών και του κράτους.
6. Να σταματήσουν οι χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου για την απαλλαγή τους από τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και στις εισφορές τους.
7. Κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων, της εισφοράς για την περίθαλψη και άμεσα της κύριας σύνταξης μας, Όχι στην εξαγορά της στρατιωτικής θητείας. Τα ταμεία στα χέρια των εργαζομένων με  βέτο σε κάθε επιχειρηματική και αγοραία λογική διαχείρισης. Ούτε ένα ευρώ από τα αποθεματικά των ταμείων στο χρηματιστήριο αλλά και σε οποιοδήποτε χρηματιστηριακό προϊόν (ομόλογα , δημόσια ή ιδιωτικά, σταθερά ή δομημένα). Εγγύηση του κράτους για τα αποθεματικά των ταμείων.
8. Κρατική ενίσχυση στα ταμεία ΤΩΡΑ. Να χρηματοδοτηθεί άμεσα το ταμείο πρόνοιας και να πληρώσει εδώ και τώρα το εφάπαξ στους συνταξιούχους που ακόμα περιμένουν. Να χρηματοδοτηθεί ο ΟΠΑΔ από τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να ξεπληρώσει τα χρέη του. Πλήρη δωρεάν, ποιοτική ιατρoφαρμακευτική περίθαλψη για όλους χωρίς προϋποθέσεις.
9. Άμεση μείωση των τιμών φαρμάκων και αναλώσιμων. Όχι στη λίστα φαρμάκων. Κάλυψη σε όλες ανεξαιρέτως τις διαγνωστικές εξετάσεις.
10.  Μόνη σχέση εργασίας η μόνιμη εργασία. Κανένας ωρομίσθιος ή ελαστικά εργαζόμενος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μαζικοί διορισμοί για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών.
11.  Να καταργηθεί άμεσα η προϋπόθεση των 100 ενσήμων που αφήνει εκτός υγειονομικής κάλυψης τους ωρομίσθιους και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Αναδρομική προσμέτρηση ενσήμων για κάθε ελαστικά εργαζόμενο στο δημόσιο με οποιαδήποτε σχέση εργασίας.