ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΝΕΑ


Ανακοινώσεις
Η στάση μας στη ΔΟΕ

Η στάση μας στην ΑΔΕΔΥ
Οικονομικά
Σύλλογοι
Αδιόριστοι
Εκπαιδευτικά

Διεθνή
Φωτογραφίες
Εντυπα των Κινήσεων
Σχήματα
Αλλες διευθύνσεις

 

 

ΑρχήΑρχή

 

Επικοινωνία:

Φόρμα επικοινωνίας

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

 ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Καταδικάζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την παράδοση των εργαζόμενων και της χώρας  στο Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. από την κυβέρνηση.

Αντιπαλεύουμε και απαιτούμε την κατάργηση – απόσυρση των νόμων ή νομοσχεδίων για τα οικονομικά μέτρα, την εκπαίδευση, το φορολογικό και την κοινωνική ασφάλιση.

Την κρίση δεν πρέπει να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Να την πληρώσει η οικονομική ολιγαρχία που τη δημιούργησε και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι.

 Υπάρχει άλλη διέξοδος για τους εργαζόμενους :

·         Να φύγει η τρόικα Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε. από τη χώρα

  • Η κυβέρνηση δεν έχει καμιά δημοκρατική πολιτική νομιμοποίηση γι’ αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα Δημοψήφισμα για την κατάργηση του μνημονίου και του Προγράμματος Σταθερότητας Δ.Ν.Τ.-Ε.Ε.
  • Παύση πληρωμών του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών.
  • Γενναία φορολόγηση του κεφαλαίου, των τραπεζών και της εκκλησιαστικής περιουσίας.
  • Μείωση των στρατιωτικών δαπανών
  • Έλεγχος των τιμών των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης και των φαρμάκων
  • Προστασία του κράτους πρόνοιας, αύξηση των δαπανών για παιδεία –υγεία –κοινωνική ασφάλιση

 Για να ανοίξει ο δρόμος για μια τέτοια προοπτική, απαιτείται μαζική, αγωνιστική, ενωτική απάντηση, απαιτείται ένα πλατύ μέτωπο εργαζομένων.

 Πρόγραμμα Δράσης

Είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της εργασίας, της δημόσιας Παιδείας και όλων των δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας, της ίδιας μας της ζωής και της ζωής των παιδιών μας.

Χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα δράσης, που θα αποφασιστεί και θα υλοποιηθεί συλλογικά. Χρειαζόμαστε την αναζωογόνηση της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης της συμμετοχής.

 Σε αυτά τα πλαίσια προτείνουμε :

·         Δεν αποκλείουμε καμιά μορφή απεργιακού αγώνα, με την προϋπόθεση να στηρίζεται στη θέληση της βάσης των εκπαιδευτικών, στις Γενικές Συνελεύσεις και τις επιτροπές αγώνα. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις πρέπει να έχουν γενικό ή τουλάχιστον διακλαδικό χαρακτήρα. Αγωνιζόμαστε και συμβάλλουμε στη δημιουργία ενιαίου πανεργατικού μετώπου.

·         Συμμετέχουμε στο Συντονισμό Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ, στο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, και σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο.

·         Καμπάνια ενημέρωσης της κοινωνίας με πρώτο βήμα γράμμα για τους γονείς των μαθητών μας.

·         Να μην εφαρμοστούν τα προγράμματα αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης. Κανένας συνάδελφος να μην δεχτεί να γίνει «μέντορας» -αξιολογητής για τους νεοδιόριστους συναδέλφους.

·         Δεν καλύπτουμε τις ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού με υπερωρίες. Προκηρύσσουμε συνεχείς στάσεις εργασίας, αν ανατεθεί υποχρεωτική υπερωρία.  Οι αιρετοί του ΠΥΣΠΕ της Δ΄ Αθήνας υπερασπίζονται και ψηφίζουν στα υπηρεσιακά συμβούλια ενάντια στην ανάθεση υποχρεωτικών υπερωριών και υπέρ των προσλήψεων αναπληρωτών με πλήρες ωράριο.

·         Να ενεργοποιηθεί το νομικό τμήμα της Δ.Ο.Ε. σε κάθε κατεύθυνση με πρωταρχική αιχμή την αναζήτηση και νομικών ευθυνών όλων ανεξαίρετα των υπευθύνων για την καταλήστευση των ασφαλιστικών μας ταμείων. Ταυτόχρονα, να υπάρξει αναπροσαρμογή των οικονομικών της ΔΟΕ και μείωση της συνδικαλιστικής συνδρομής των συναδέλφων.

·         Να σταματήσει το πάρτι του ΕΣΠΑ. Υποδομές για τα σχολεία τώρα.  

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ ΤΡΙΤΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Ψήφισμα της Γ.Σ. εκπαιδευτικών Π.Ε. Νέας Σμύρνης

για τη μείωση της επιχορήγησης των σχολικών επιτροπών

Θεωρούμε εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη την περικοπή των δαπανών για τις σχολικές επιτροπές κατά 60%. Αν συνεχίσει αυτή η πολιτική περικοπών των δαπανών για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων, την σχολική χρονιά 2010-2011 τα σχολεία θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία τους και είναι πιθανόν να μη μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε τις δαπάνες θέρμανσης, δεδομένων μάλιστα των αυξήσεων στις τιμές των καυσίμων.

Η κίνηση αυτή της περικοπής των λειτουργικών δαπανών αποκαλύπτει και το πραγματικό πρόσωπο της πολιτικής της κυβέρνησης σε ότι αφορά το δημόσιο αγαθό της εκπαίδευσης: κάτω από το ψεύτικο προσωπείο της δήλωσης «πρώτα ο μαθητής» υπάρχει η πρόθεση υποβάθμισης του δημόσιους σχολείου και εξαναγκασμού των γονιών να πληρώσουν αυτοί  από την τσέπη τους όσα αρνείται η πολιτεία να δώσει, εν μέσω μάλιστα σκληρών πολιτικών μείωσης των μισθών όλων των εργαζομένων αλλά και συνεχών απολύσεων, κλεισίματος καταστημάτων και επιχειρήσεων.

Καταγγέλλουμε απερίφραστα την πολιτική δραστικής περικοπής των λειτουργικών δαπανών των σχολείων σε βάρος των μαθητών, των γονιών τους, των εργαζόμενων και του λαού γενικά.

 Καλούμε όλους τους φορείς των γονέων να καταγγείλουν την παραπάνω εξέλιξη και να αρνηθούν να πληρώσουν από την τσέπη τους αυτά που οφείλει η πολιτεία στο δημόσιο σχολείο, διεκδικώντας τα αυτονόητα. 

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Ψήφισμα της Γ.Σ. Εκπαιδευτικών Π.Ε. Νέας Σμύρνης

για τις διώξεις των απεργών της 21ης Απρίλη

Ο Σύλλογός μας συμπαραστέκεται σε κάθε εργαζόμενο που διώκεται για τη συμμετοχή του στην απεργία της 21ης Απρίλη.

Εκφράζει την αντίθεσή του και ζητά την παύση κάθε δίωξης εργαζομένων που συμμετέχουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ

Αγαπητοί γονείς,

Απευθυνόμαστε σε εσάς, τους γονείς των μαθητών μας, γιατί ξέρουμε ότι νιώθετε και εσείς την ίδια με εμάς οργή και αγανάκτηση από την πρωτοφανή επίθεση οικονομικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα όλων μας.

Απευθυνόμαστε σε εσάς, γιατί ξέρουμε ότι η επίθεση της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αγορών, σήμερα περισσότερο από ποτέ, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά μόνο με κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων και στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που ψήφισε και εφαρμόζει η κυβέρνηση οδηγεί σε δραματική, πραγματική μείωση των εισοδημάτων μας. Και όμως, πλούτος υπάρχει. Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας μας, δηλαδή ο συνολικός πλούτος που παράχθηκε, έχει αυξηθεί κατά 60%! Οι εργαζόμενοι όμως όχι μόνο δεν πήραν τίποτε, αλλά βλέπουν καθημερινά τις τσέπες τους να αδειάζουν. Κανένα μέτρο δεν απευθύνεται στους τραπεζίτες, στους βιομηχάνους, στους εφοπλιστές. Όλα στρέφονται εναντίον των εργαζομένων! Αυτών που σε καμιά περίπτωση δεν ευθύνονται για την κρίση! Για μια ακόμα φορά την κρίση τους καλούμαστε να την πληρώσουμε εμείς.

Είναι ζοφερή η πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι και οι εκπαιδευτικοί. Στους μισθούς, μείωση 20% των επιδομάτων. Μείωση των συντάξεων. Περικοπή κατά 60% για το δώρο Πάσχα το επίδομα αδείας, το δώρο των Χριστουγέννων. Στον ιδιωτικό τομέα, αύξηση του ορίου των απολύσεων, μείωση των αποζημιώσεων, μείωση των κατώτερων αποδοχών. Εισπρακτικά μέτρα και ραγδαία αύξηση των τιμών των προϊόντων, αύξηση του ΦΠΑ, αύξηση των έμμεσων φόρων. Στο ασφαλιστικό, εφιαλτικές προβλέπονται και οι εξελίξεις, με γενικό σύνθημα: περισσότερα χρόνια δουλειάς - λιγότερη σύνταξη. Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η εξίσωση προς τα πάνω των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών, το κόψιμο των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, η σύνταξη-βοήθημα είναι η «μαγική συνταγή» για τη «σωτηρία» των ασφαλιστικών μας ταμείων. Λες και φταίνε οι εργαζόμενοι για την κατάσταση τους και όχι το κράτος και οι εργοδότες. Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που κατατέθηκε, είναι μόλις το πρώτο βήμα στην εφαρμογή του μνημονίου που συνήψε η κυβέρνηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ για την ολοκληρωτική κατάργηση κάθε ασφαλιστικού δικαιώματος.

Τα σκληρά και αντικοινωνικά μέτρα, οδηγούν στην ύφεση και όχι στην ανάπτυξη, συμβάλλουν στην αύξηση της ανεργίας και όχι στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αυξάνουν το χρέος και δεν το μειώνουν: Το ίδιο το ΔΝΤ εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί από 114% του ΑΕΠ φέτος σε 149% το 2013 και σε 120% το 2020 ! Δηλαδή, παρ’ ότι θα ισοπεδωθούν οι εργαζόμενοι, το χρέος θα αυξηθεί !

Ίσως κάποιοι από σας που διαβάζετε τούτες τις γραμμές, να γνωρίζετε από πρώτο χέρι το πώς οι εργοδότες και οι επιχειρήσεις εννοούν «την έξοδο από την κρίση» και στον ιδιωτικό τομέα: με απελευθέρωση των απολύσεων, μεγαλύτερη εντατικοποίηση στους χώρους που δουλεύετε, την καθυστέρηση στην πληρωμή σας, την προσπάθεια να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δηλαδή τη δυνατότητα να διαπραγματεύονται συλλογικά οι εργαζόμενοι για βελτίωση των όρων της δουλειάς τους.

Μέσα σε αυτές τις δυσβάστακτες οικονομικές συνθήκες που πλέον θα είναι δύσκολη η διαβίωση του καθενός μας, νιώθουμε την ανάγκη να παραθέσουμε ορισμένα στοιχεία για το ποιο σχολείο θα βρούμε από την επόμενη σχολική χρονιά.

Το Δημόσιο Σχολείο στη σημερινή πραγματικότητα

Το νέο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία, ψηφίστηκε στη βουλή στις 5 Μάη. Πρόκειται για την εξειδίκευση του Προγράμματος Σταθερότητας, για την εφαρμογή της λιτότητας και των περικοπών στο χώρο της Παιδείας.

Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, και στα πλαίσια της περικοπής των δημόσιων δαπανών, μειώνονται δραματικά οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών και των αναπληρωτών κατά 70% για τη σχολική χρονιά 2010-2011! Αυτό σημαίνει ότι του χρόνου οι εκπαιδευτικοί που θα βρίσκονται στα σχολεία θα είναι κατά 17.000 περίπου λιγότεροι! Λιγότεροι εκπαιδευτικοί σημαίνει περισσότεροι μαθητές ανά τμήμα, κενά που δεν θα καλύπτονται, ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Ούτε λόγος να γίνεται για φροντιστηριακά μαθήματα, ενισχυτική διδασκαλία, παράλληλη στήριξη, που έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια δεν λειτουργούν στο όνομα της «οικονομίας».

Ίσως να έχετε ακούσει ότι βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι να «μένει η τσάντα στο σχολείο». ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ, διακηρύσσει σε όλους τους τόνους η Υπουργός Παιδείας. Μα και βέβαια πρώτα ο μαθητής. ΠΩΣ ΟΜΩΣ; Όσοι ζουν την πραγματικότητα των σχολείων αναρωτιούνται: πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς υποδομές, με βιβλία δύσκολα που κάνουν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές να τρέχουν αδιάκοπα πίσω από την ύλη;

Και δεν είναι μόνο αυτά. Το Υπουργείο Παιδείας ήδη δηλώνει ότι θα προωθηθεί η  αποκέντρωση στην Παιδεία με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό, ας δούμε τι έγινε με το πρώτο βήμα αποκέντρωσης, που ήταν η παράδοση των παιδικών σταθμών στους Δήμους. Το αποτέλεσμα ήταν η επιβάρυνση των γονιών (αργά η γρήγορα) για τη χρηματοδότηση των παιδικών σταθμών με αυξήσεις στα τροφεία και άλλες έκτακτες εισφορές. Είναι φανερό ότι με την εφαρμογή της αποκέντρωσης, η χρηματοδότηση των σχολείων θα εξαρτάται από την οικονομική δυνατότητα του κάθε Δήμου. Κι ο κάθε δήμος με τη σειρά του θα μεταθέτει την οικονομική επιβάρυνση στους δημότες του. Αν αυτό δε μπορεί να γίνει τότε τα σχολεία θα αναγκάζονται να ψάχνουν για χορηγούς. Δεν είναι τυχαίο ότι φορείς του  υπουργείου παιδείας έχουν δηλώσει ότι  το αναλυτικό πρόγραμμα θα διαμορφώνεται (αρχικά) κατά 15% από τη σχολική μονάδα.

Σήμερα, η πραγματικότητα είναι ότι το ελληνικό κεντρικό κράτος δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι αποσύρεται από τις υποχρεώσεις του την υγεία, την παιδεία την ασφάλιση. Το κοινωνικό κράτος κατεδαφίζεται. Οι δήμοι ήδη έχουν από τώρα περικόψει το 60% των δαπανών τους για τις Σχολικές Επιτροπές.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το Υπουργείο παιδείας μας μιλά για αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Προπαγανδίζει ότι είναι ένα μέτρο στην κατεύθυνση της βελτίωσης της εκπαίδευσης. Είναι όμως έτσι;

Η υποστήριξη από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας  ότι «η σχολική μονάδα είναι ο βασικός φορέας βελτίωσης της παρεχόμενης εκπαίδευσης καθώς και ότι οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς με τις δράσεις τους είναι υπεύθυνοι για την αποτελεσματικότερη οργάνωση της διοίκησης και της διαχείρισης της σχολικής μονάδας», αποκαλύπτει την καρδιά και την ουσία της προτεινόμενης μορφής αξιολόγησης.

            Στην πραγματικότητα με βάση αυτή την αντίληψη για άλλη μια φορά το κράτος, η κυβέρνηση και οι αντίστοιχοι φορείς που ασκούν εκπαιδευτική πολιτική μεταθέτουν  τις ευθύνες τους στη σχολική μονάδα.

Η αναζήτηση των ευθυνών και των όρων βελτίωσης κυρίως και πρωτίστως στη σχολική μονάδα και στους εμπλεκόμενους με αυτή εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς επιδιώκει να αθωώσει την κρατική και κυβερνητική εκπαιδευτική πολιτική.

Είναι απορίας άξιο η κυβέρνηση να εντάσσει ως παραμέτρους στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας τα μέσα και τους πόρους, τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα κ.λπ. ειδικά σε μια περίοδο που με απόφαση της κυβέρνησης, οι περικοπές των δαπανών για την εκπαίδευση έφτασαν μέχρι τις δραματικές μειώσεις στον αριθμό των διορισμών μονίμων κι αναπληρωτών εκπαιδευτικών

Σαν εκπαιδευτικοί, εκτιμούμε πως, οι πραγματικοί στόχοι του Υπουργείου Παιδείας μέσα από τις διαδικασίες της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας που προωθεί, είναι:

 α)   Να μεταθέσει την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση των σχολείων στους εκπαιδευτικούς, τους διευθυντές και τους γονείς, ενοχοποιώντας τους για αδράνεια και "έλλειψη επιχειρηματικού πνεύματος", έτσι ώστε να μείνει στο απυρόβλητο η κρατική πολιτική.

β)   Να προωθήσει τη μετακύλιση των ευθυνών και των δαπανών των δημόσιων σχολείων κατευθείαν στους "πελάτες" (δηλ. στους γονείς).

γ)  Να επιβάλλει στα στελέχη εκπαίδευσης και ειδικότερα στους διευθυντές, την εκσυγχρονισμένη εκδοχή του management, που στηρίζεται στην "τέχνη του επιχειρείν" και αντιλαμβάνεται το σχολείο σαν προβληματική επιχείρηση που οφείλει να αναζητήσει χρηματικές πηγές, εισφορές από τους γονείς, δωρεές, ευεργέτες, φιλανθρωπίες κλπ.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Θέλουμε να διεκδικήσουμε μαζί:

·         Ένα σχολείο που αναπτύσσει την κριτική σκέψη και δημιουργεί τον αυριανό σκεπτόμενο ελεύθερο πολίτη.

·         Ένα σχολείο πραγματικά ολοήμερο, με μόνιμους εκπαιδευτικούς που θα επιμορφώνονται σε τακτά διαστήματα.

·         Ένα σχολείο με λιγότερη ύλη, περισσότερη χαρά και πολιτισμό για τα παιδιά.

·         Ένα σχολείο που δεν υποχρεώνει τους γονείς να πληρώνουν από την τσέπη τους για τη μόρφωση των παιδιών Ένα σχολείο που να διαθέτει το απαραίτητο προσωπικό για όλες τις ανάγκες των μαθητών (παράλληλη στήριξη, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.λ.π.)

·         Μια Παιδεία για την οποία το κράτος θα διαθέτει το 5% του ΑΕΠ και δεν θα συνδέεται με την οικονομική ασφυξία των αγορών.

·         Μια Παιδεία που δεν θα εκχωρεί τα προγράμματα σπουδών και την απαραίτητη χρηματοδότηση στις επιχειρήσεις, στους σπόνσορες και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Που θα υπηρετεί τη συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση για όλα τα παιδιά, και δε θα διαφοροποιεί τις σχολικές μονάδες σε καλές (επιδοτούμενες) και κακές (περιθωριακές).

Αγαπητοί γονείς,

Ο αγώνας για την Παιδεία και την αξιοπρεπή εργασία είναι κοινός

Εάν επιτρέψουμε να γίνουν πράξη όλα αυτά που αποφασίζουν η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε θα πάμε δεκαετίες πίσω. Εμείς, εσείς και τα παιδιά μας θα ζούμε σε έναν κόσμο όπου δεν θα υπάρχουν πια τα στοιχειώδη δικαιώματα στην παιδεία και την εργασία. Όλα αυτά θα γίνουν μόνο αν τους το επιτρέψουμε εμείς!

Ήρθε η ώρα να ενώσουμε την οργή μας και την αγωνία μας σε κοινό αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής!

Για ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας!

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π. Ε. ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Να σταματήσει ΤΩΡΑ η δολοφονική πολιτική του Ισραήλ.

Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης.

Καταγγέλλουμε το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, και όσους άμεσα ή έμμεσα το στηρίζουν, για μια ακόμη άθλια επιχείρηση διεθνούς δολοφονικής πειρατείας ενάντια σε πολίτες από τουλάχιστον 50 χώρες, που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στην πολιορκημένη Γάζα, με τα σκάφη του «Στόλου της Ελευθερίας».       

Η πράξη αυτή αποκαλύπτει στη διεθνή κοινή γνώμη ένα κράτος ωμής βίας και παρανομίας, που ποδοπατεί επανειλημμένα και ασύστολα κάθε έννοια ανθρώπινων δικαιωμάτων και διεθνούς δικαίου.

Καταγγέλλουμε και καταδικάζουμε επαναλαμβανόμενο έγκλημα του Ισραήλ, σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, με το συνεχιζόμενο αποκλεισμό της Γάζας, και τις συνεχείς επιθέσεις που έχουν ως αποτέλεσμα νεκρούς και τραυματίες αμάχους και μικρά παιδιά.

Είναι καθήκον της διεθνούς κοινότητας, 65 χρόνια μετά τη λήξη του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, να συνειδητοποιήσει επιτέλους πού οδηγεί και τι κινδύνους συνεπάγεται αυτή η πρωτοφανής και απαράδεκτη, από κάθε άποψη, πρακτική, να την καταδικάσει απερίφραστα, και να λάβει επιτέλους, όλα τα απαιτούμενα μέτρα για μια ειρηνική και βιώσιμη λύση στην περιοχή.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση,  να σταματήσει την πολιτική των ίσων αποστάσεων και τα πολιτικά κόμματα και τα συνδικάτα να καταδικάσουν απερίφραστα την ισραηλινή επίθεση στα σκάφη του «Στόλου της ελευθερίας» και το συνεχιζόμενο στραγγαλισμό της Γάζας. Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση να καταδικάσει την ισραηλινή επίθεση  και να ενεργήσει για την άμεση απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων και την επιστροφή των σκαφών του Στόλου της Ελευθερίας.

         Απαιτούμε να δρομολογηθεί τώρα η οριστική λύση του παλαιστινιακού ζητήματος με τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

         Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό και καλούμε τους εκπαιδευτικούς και όλους τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος στα συλλαλητήρια αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνης.

- ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΙΒΙΣΤΩΝ ΤΟΥ «ΣΤΟΛΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»

- ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ

- ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης Εκπαιδευτικών Π. Ε. Νέας Σμύρνης

για το θέμα της λεγόμενης αποκέντρωσης

Σε μια περίοδο λιτότητας περικοπών και κατάργησης δικαιωμάτων, μόνο ανησυχία μπορούν να μας προκαλούν απόψεις και φωνές υπέρ της εφαρμογής της λεγόμενης  αποκέντρωσης της εκπαίδευσης. Μιας «αποκέντρωσης» που είναι φανερό ότι προωθεί τη μεταφορά της ευθύνης και του κόστους στη λαϊκή οικογένεια, τη διευκόλυνση της εισόδου του κεφαλαίου στην εκπαίδευση και η ένταση της ταξικής διαφοροποίησης.

          Συγκεκριμένα επιδιώκεται:

1.       Η μείωση των κρατικών δαπανών για την εκπαίδευση, η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα σχολεία. Με αυτό τον τρόπο, μετατίθεται το κόστος λειτουργίας των σχολικών μονάδων αποκλειστικά στους δήμους ουσιαστικά δηλαδή στους εργαζόμενους-δημότες, με την επιβολή τοπικής φορολογίας. Με άλλα λόγια, η χρηματοδότηση κάθε σχολικής μονάδας θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις οικονομικές δυνατότητες κάθε δήμου. Αν οι Δήμοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν, τότε τα σχολεία θα υπολειτουργούν ή θα αναγκαστούν να ψάξουν για «ευεργεσίες» των «χορηγών».

2.       Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Οι προσλήψεις διευθυντών των σχολείων και εκπαιδευτικών στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. γίνεται από τους δήμους, με ότι αυτό σημαίνει.

3.       Μέσα από την αποκεντρωμένη λειτουργία της εκπαίδευσης, ανοίγει το ζήτημα της διαφοροποίησης των αναλυτικών προγραμμάτων και επιχειρείται να σπάσει ο όποιος ενιαίος χαρακτήρας της παρεχόμενης εκπαίδευσης έχει απομείνει. Δεν είναι τυχαίο ότι φορείς του  υπουργείου παιδείας έχουν δηλώσει ότι  το αναλυτικό πρόγραμμα θα διαμορφώνεται (αρχικά) κατά 15% από τη σχολική μονάδα.

4.       Η ανάθεση μεγάλου μέρους της ευθύνης για τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία, τους προσανατολισμούς κάθε εκπαιδευτικού ιδρύματος στο εκπαιδευτικό προσωπικό, τους εκπαιδευόμενους, τους γονείς, την «τοπική κοινωνία» και τους «παραγωγικούς φορείς» (δηλαδή τις επιχειρήσεις), είναι φανερό ότι καλλιεργεί την τάση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις των «πελατών», αφού η συντήρηση ή η ανάπτυξή τους εξαρτώνται άμεσα από τη «ζήτηση» των εκπαιδευτικών «προϊόντων» τους. Τα «αποκεντρωμένα» σχολεία θα παραμερίζουν πιο εύκολα τη γενική μόρφωση σε όφελος των δεξιοτήτων που ζητά η αγορά, για να γίνονται πιο προσφιλή στις επιχειρήσεις εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη χρηματοδότηση. Η παιδαγωγική και η διδακτική, οφείλουν να υποταχθούν σε μια νέα αντίληψη που έχει σχέση περισσότερο με την επιχειρηματική λογική αφού το σχολείο θα λειτουργεί κριτήριο την εξεύρεση κονδυλίων και να προσαρμόζει τη λειτουργία του σ΄ αυτή την προοπτική.

5.       Η λεγόμενη αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας την οποία προωθεί πιλοτικά από την επόμενη σχολική χρονιά το ΥΠΕΠΘ σε ορισμένα σχολεία, έχει στόχο εκτός των άλλων, να προσφέρει τα δήθεν αντικειμενικά και μετρήσιμα στοιχεία από τις ίδιες τις σχολικές μονάδες, τα οποία θα αξιοποιηθούν για να στοιχειοθετήσουν και να στηρίξουν μια τέτοια κατεύθυνση. Γι αυτό και, έχει καταδικαστεί από τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών κλάδων.

Σε ένα τέτοιο οικονομικό- πολιτικό –συνδικαλιστικό πλαίσιο, μας προκαλεί κατάπληξη και ανησυχία η θέση του Δημάρχου Νέας Σμύρνης κ. Σταύρου Τζουλάκη ο οποίος σε ομιλία του στα πλαίσια του 1ου Τριήμερου Συμποσίου για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, επισήμανε ότι «Επιθυμούμε ως τοπική αυτοδιοίκηση να έχουμε αποφασιστικό ρόλο και αρμοδιότητα για όλα τα θέματα λειτουργίας των σχολείων, του εκπαιδευτικού προγράμματος και των εργασιακών υπηρεσιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών» (εφ. Δημοσιογράφος, Απρίλιος 2010).

Βεβαίως ο καθένας και η καθεμιά έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του.

Έχουμε όμως κι εμείς, ως εκπαιδευτικοί να κρίνουμε. Και κατακρίνουμε τέτοιες απόψεις, που ανοίγουν διάπλατα την πόρτα, για τις επικίνδυνες για το Δημόσιο Σχολείο κατευθύνσεις των κυβερνώντων.

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ


ΕπιστροφήΕπιστροφή

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΠεριεχόμεναΠεριεχόμενα