ΔΗΛΩΣΗ των Κ. Τουλγαρίδη και Γ. Παζάλου ,
εκπροσώπων στο Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ και το Δ.Σ. της ΔΟΕ
των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ
ΚΙΝΗΣΕΩΝ –ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ- ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ Α/ θμιας Εκπαίδευσης

ΝΕΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ : Άνθρακες ο θησαυρός ! Λιτότητα χωρίς τέλος, μεγαλύτερη αποξένωση των δημόσιων υπηρεσιών από την κοινωνία, εντατικοποίηση, κατηγοριοποίηση και αυταρχισμός για τους εργαζόμενους.

Οι πρώτες ανακοινώσεις μετά τη συνάντηση Χριστοδουλάκη – ΑΔΕΔΥ για το κατ’ ευφημισμό «νέο μισθολόγιο» ήρθαν να δείξουν στην πράξη τι σημαίνει «επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου», για τους εργαζόμενους! Εν μέσω καλοκαιριού, μακριά από τους δημόσιους υπάλληλους, κυβέρνηση και ΑΔΕΔΥ επιδιώκουν γρήγορα – γρήγορα να κλείσουν μια σειρά βαθιών αντιδραστικών αλλαγών για το δημόσιο και να συνεχίσουν την λιτότητα για τους δημόσιους υπάλληλους, εμφανίζοντάς τες μάλιστα, με τη βοήθεια του υποταγμένου κυβερνητικού συνδικαλισμού ως θετικά μέτρα.!!

Το μισθολόγιο δεν είναι ούτε νέο ούτε «μισθολόγιο». Πρόκειται για ένα ασφυκτικό πλαίσιο που στοχεύει:

  • στην εφαρμογή ακόμα σκληρότερης λιτότητας για τους εργαζόμενους

  • στη νέα συρρίκνωση των συντάξεων

  • στην λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών με βάση το κέρδος και τις ανάγκες της αγοράς και στον απόλυτο έλεγχο τους από την εκάστοτε κυβέρνηση

  • στην υποταγή των δ. υπαλλήλων, την κατηγοριοποίηση τους και τη μισθολογική τους διαφοροποίηση.

  • στην προώθηση της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και της μερικής απασχόλησης.

Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ έχει τεράστιες ευθύνες γι’ αυτήν την εξέλιξη, γιατί αποδέχτηκε καιρό τώρα όλη τη φιλοσοφία του «νέου μισθολογίου», συναίνεσε στις πιο αντιδραστικές του λογικές (σύνδεση μισθού/ παραγωγικότητας), αρνήθηκε κάθε αγωνιστική προοπτική για τη διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων και καλλιέργησε το μύθο και την προσμονή ενός μισθολογίου που θα χορηγούσε μεγάλες αυξήσεις. Σήμερα οι ευθύνες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας είναι ακόμα μεγαλύτερες, γιατί ενώ τα ανακοινωθέντα μέτρα δεν απηχούν ούτε στο ελάχιστο τις θέσεις των εργαζομένων, χρησιμοποιείται για να παραπλανηθούν και να υποταχθούν οι εργαζόμενοι και να αποφευχθεί η μαζική αντίδραση για την αποτροπή των μέτρων της λιτότητας.

Τις ίδιες ευθύνες έχουν οι ηγεσίες των Εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών σε ΔΟΕ / ΟΛΜΕ που αρνήθηκαν να οργανώσουν αγώνες για ουσιαστικές αυξήσεις στους εκπαιδευτικούς (από τους πιο κακοπληρωμένους υπαλλήλους σε Ελλάδα και Ευρώπη), στήριξαν την κυβερνητική πολιτική και εκχώρησαν κάθε διεκδίκηση στη γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ. Η εξέλιξη με την οριστική απώλεια του επιδόματος των 176 ευρώ εκθέτει ανεπανόρθωτα όσους περιόρισαν και εξάντλησαν τα αιτήματα και τις ανάγκες των εκπαιδευτικών σε επαιτεία ενός επιδόματος που το υποσχέθηκαν τόσες φορές… για να το αρνηθούν οριστικά σήμερα.

Πλανώνται όσοι προσβλέπουν ότι οι εργαζόμενοι θα αποδεχτούν τα κυβερνητικά μέτρα. Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να αναπτύξουν και πάρουν στα χέρια τους τους αναγκαίους αγώνες, στηριγμένοι στην ενότητά τους στα σωματεία, στους συλλόγους και στις Γενικές τους Συνελεύσεις.

Για να μην περάσουν τα κυβερνητικά μέτρα. Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.

Καμιά ανοχή στη λιτότητα ,καμιά ανοχή στην κυβερνητική πολιτική ,καμιά ανοχή στον υποταγμένο συνδικαλισμό

ΙΟΥΛΙΟΣ 2003

ΕπιστροφήΕπιστροφή ΠεριεχόμεναΠεριεχόμενα