ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Στο δημόσιο

 

ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ

 

Πραγματοποιήθηκε στις 28/8/2003 μια ακόμα συνεδρίαση του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ μακριά από τις ανάγκες των εργαζόμενων στο Δημόσιο. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση εξαγγέλλει το κατ’ ευφημισμό νέο Μισθολόγιο, τη στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη μια ενορχηστρωμένη επιχείρηση παραπλάνησης της κοινωνίας και των εργαζόμενων από την κυβέρνηση, ΜΜΕ, ΣΕΒ, και την αντιπολίτευση για τις υποτιθέμενες υπέρογκες αυξήσεις και την περίφημη παροχολογία .

Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ και το ΓΣ δεν θέλησε να πάρει ούτε στοιχειωδώς μια απόφαση για την απόρριψη του ν. μισθολογίου, την ενημέρωση και την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων ενάντια στην κλιμακούμενη σκληρή λιτότητα .

Το ΓΣ της ΑΔΕΔΥ δεν συζήτησε καν την προώθηση, με το νέο μισθολόγιο, της σύνδεσης μισθού – αποδοτικότητας και βαθμού καθώς και τις επιπτώσεις του στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό σύστημα.

Η πλειοψηφία αρνήθηκε τέλος να υιοθετήσει αιτήματα όπως η κατάργηση του νόμου για την μερική απασχόληση παρά την θέση της για την απόσυρση του σχετικού ν/σχέδιου και την απόσυρση του ν/σχ. για τη δημόσια διοίκηση.

Η υποταγμένη ηγεσία της ΑΔΕΔΥ προσφέρει χείρα βοηθείας στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Παρεμβάσεις εκφράζοντας τις ανάγκες των εργαζομένων πρότειναν την αλλαγή ρότας της ΑΔΕΔΥ και την οργάνωση ενός αγωνιστικού προγράμματος που περιελάμβανε:

  1. ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ Ν. ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟΥ – ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
    Πραγματικές αυξήσεις ΤΩΡΑ. 1300 ευρώ στον πρωτοδιόριστο και ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό. Διπλασιασμό των οικογενειακών επιδομάτων.

  2. Όχι στη σύνδεση μισθού – απόδοσης – βαθμού.

  3. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια η στα 55 έτη.

  4. Πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική και υγειονομική περίθαλψη.

  5. αφορολόγητο στο ύψος του μισθού του νεοδιόριστου.

  6. Κατάργηση του νόμου για τη μερική απασχόληση.

  7. Απόσυρση του ν/σχ. για τη δημόσια διοίκηση.

  8. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

Οι εργαζόμενοι θα γυρίσουν την πλάτη στην υποταγμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία προχωρώντας στην οργάνωση της πάλης ανά κλάδο και στο διακλαδικό συντονισμό, μέσα από τις Γ.Σ. τους, με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα, με απεργιακούς αγώνες διάρκειας και νικηφόρας προοπτικής.

ΕπιστροφήΕπιστροφή ΠεριεχόμεναΠεριεχόμενα