ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ 

Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙΡΟ !

Στην τελευταία απεργία του κλάδου καταγράφηκε και επιβεβαιώθηκε η αντίθεση των εκπαιδευτικών στην επιχειρούμενη αξιολόγηση, και φάνηκε η δυνατότητα για μαζική, αποτελεσματική και νικηφόρα πορεία του εκπαιδευτικού κινήματος. Η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις και το αγωνιστικό κλίμα που άρχισε να διαμορφώνεται, έθεταν τις βάσεις για νέους αγώνες. Το Δ.Σ. της ΔΟΕ όμως, για μια ακόμα φορά, στάθηκε εχθρικά απέναντι σε μια τέτοια προοπτική. Έτσι, ενώ η απεργία έγινε με κύριο αίτημα την συνολική απόσυρση του νόμου, η ΔΟΕ, δυο μόλις μέρες μετά, καλούσε σε Γενικές Συνελεύσεις προτείνοντας …τη βελτίωσή του !! Σκόρπισε έτσι τη σύγχυση στον κλάδο και οδήγησε σε μια ολομέλεια Προέδρων χωρίς απαρτία, που δεν μπορούσε να αποφασίσει απολύτως τίποτα. Επιπλέον το Δ.Σ. της ΔΟΕ (με απαίτηση της ΠΑΣΚ) αρνήθηκε πεισματικά να αποφασίσει κοινό απεργιακό αγώνα με τους καθηγητές.

• Με ποιο δικαίωμα το Δ.Σ. της ΔΟΕ κατέληξε στην παραπάνω θέση από τη στιγμή που οι αποφάσεις των περισσότερων Συλλόγων μιλούσαν για κατάργηση και πολύ περισσότερο οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί στήριξαν αυτό το αίτημα με τη συμμετοχή τους στην απεργία ;

• Ακόμα χειρότερα τίνος τα συμφέροντα εκφράζει με τη στάση του αυτή το Δ.Σ. της ΔΟΕ ; Της κυβέρνησης ή των εκπαιδευτικών ; Των δυνάμεων της αγοράς ή του δημόσιου σχολείου ; Των αξιολογητών ή των αξιολογούμενων ;

• Στις πρόσφατες Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων και στην ολομέλεια των προέδρων, αποτυπώθηκε, για πρώτη φορά με τέτοια ένταση, η αντίθεση ανάμεσα σε κείνους που επιθυμούν διακαώς να αξιολογήσουν και σε κείνους που αρνούνται πεισματικά να αξιολογηθούν. Ποια συμφέροντα εκφράζουν εκείνοι που διακηρύσσουν στις Γενικές Συνελεύσεις και τις Ολομέλειες Προέδρων την πίστη τους στην αξιολογική διαδικασία ακόμα και ενάντια στη θέση των Συλλόγων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν; Έτσι απαντάνε λοιπόν οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ στο εκβιαστικό δίλημμα που θέτει το κράτος στα στελέχη εκπαίδευσης ; Δεν βλέπουν άραγε την προσπάθεια του ΥΠΕΠΘ να διαιρέσει τους εκπαιδευτικούς και να επιβάλλει ένα πρωτοφανή διχασμό μέσα στον κλάδο ;

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση και παίρνοντας υπ' όψη μας ότι τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά μας, θεωρούμε ότι οι δυνάμεις της ζωντανής μαχόμενης εκπαίδευσης, δεν μπορεί να περιορίζουν τη δράση τους μόνο σε επίπεδο κριτικής και καταγγελίας. Δε φτάνει μόνο να ελεεινολογούμε για την κατάσταση της ΔΟΕ. Το σημαντικό σήμερα είναι, να αναζητήσουμε νέους δρόμους αγώνα, να στηρίξουμε αποφασιστικά με την ενεργή συμμετοχή μας τις πρωτοβουλίες και τις συλλογικότητες εκείνες που μπορούν να αποτελέσουν τις εστίες αντίστασης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας που θα αποδειχτούν εξαιρετικά χρήσιμες στις δύσκολες εποχές που έρχονται.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι σημαντικότεροι αγώνες της τελευταίας δεκαετίας (επετηρίδα, αποκέντρωση, μεγάλη απεργία '97, εξομοίωση, εξεταστικά '98) έγιναν παρά τη θέληση της ΔΟΕ, η οποία όχι μόνο δεν τους στήριξε, αλλά έκανε ότι μπορούσε για να προωθήσει τα κυβερνητικά αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Όποτε υποχρεώθηκε, κάτω από την πίεση της βάσης, να πάρει αποφάσεις σε αγωνιστική κατεύθυνση, το έκανε με κρύα καρδιά και με όλους τους κομματικούς μηχανισμούς να πριονίζουν την υλοποίηση των αποφάσεων αυτών. Δεν πρέπει λοιπόν να έχουμε αυταπάτες. Η ΔΟΕ θα πάρει αγωνιστικές αποφάσεις που θα εκφράζουν τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών μόνο κάτω από την ασφυκτική δική μας πίεση. Οι μόνοι που μπορεί να προωθήσουν και να υλοποιήσουν μια αγωνιστική πορεία είναι οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και Επιτροπές Αγώνα, συντονίζοντας και οργανώνοντας τη δράση τους. Γι' αυτό επιμένουμε στο Συντονισμό της Δράσης, όχι σαν μια μικρή καρικατούρα της ΔΟΕ που θα στηρίζεται στους Συλλόγους που έχουν αγωνιστικούς συσχετισμούς, αλλά ως τη βάση του συνδικαλισμού της νέας εποχής που πρέπει να στηρίζεται στην οργάνωση, τη διαχείριση και τον έλεγχο των αγώνων από τους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι από τα κυβερνητικά - κομματικά επιτελεία.

Η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, η μάχη για παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο, θα δοθεί στις απεργίες και τις διαδηλώσεις, στις γενικές συνελεύσεις και στις συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων, θα δοθεί μέσα στις σχολικές αίθουσες και θα έχει πολύμορφο συνδικαλιστικό, παιδαγωγικό και πολιτικό χαρακτήρα. 

Επιστροφή

Περιεχόμενα